Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

  w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, tylko dolna 5-linia, te takty bez palców.              EZTU

  w Wf (→Wa)

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2

Bez znaków w KGS

..

Zakres widełek  w t. 1 jest w A trudny do ustalenia – górne ramię jest znacznie krótsze niż dolne. Zdaniem redakcji, zamierzony przez Chopina był zakres wyznaczony górnym ramieniem, napisanym jako pierwsze. Jest to zgodne z dynamiką wynikającą w naturalny sposób z kształtu linii melodycznej i tak też to odtworzył Fontana w KF (→Wn). Interpretację tę uwiarygadniają także zakresy widełek  w analogicznych t. 3 i 9 (a także 23), w których zakres górnego ramienia pozostaje stały w przeciwieństwie do znacznej i raczej przypadkowej zmienności dolnego. Różnice długości znaku  w t. 2 mają charakter niedokładności (w KF, bez wpływu na znaczenie) lub rutynowych adiustacji (w wydaniach).

W KGS pominięto olbrzymią większość znaków dynamicznych – oprócz dwóch  w t. 13-14. Zdaniem redakcji jest to niedopatrzenie kopistki.

Podobne problemy i różnice występują w następnych, podobnych t. 3-5, 9-11 i 23-24.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 1

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

..

W A widać, że początkowo jako określenie tempa wpisane było Largo. Por. zmiany określeń w sąsiednich Preludiach.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 1

Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur

Andantino w A (→KFWn, →WfWa) i KGS

!!!   miniat: wycinek, przedtakt i 2 miary t. 1, tylko górna 5-linia.                           TGTU

Lento misterioso w KXI

EZnieU

..

Ewentualna autentyczność określeń KXI pozostaje czysto hipotetyczna – za przesłankę może służyć jedynie widoczna w A poprawka określenia, którym początkowo było właśnie Lento

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur

 na E w A (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, przedtakt i 1. miara t. 1, tylko dolna 5-linia.                    EZTU = Ped i gwiazdka

 na e1 w KXI

EZnieU Ped + EZTU gwiazdka

 na e1 (bez ) w KGS

EZnieU, tylko Ped

..

Znak  wpisany jest w A przed basowym E, co ze względu na znaczne odległości poziome pomiędzy kolejnymi nutami nie powoduje jednak nieporozumień – zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) umieszczono go pod tą nutą. Natomiast w KGS odpowiedni znak umieszczony jest nie tylko przed nutą (podobnie jak w A), ale także przed kreską taktową, a ponadto ćwierćnuta e1 w przedtakcie wypada dokładnie nad tym znakiem, co już zmienia sens tej wskazówki. Pedalizacja taka byłaby jak najbardziej do zaakceptowania, trudno jednak stwierdzić, czy kopistka przekazała tu wariant pedalizacji, być może autentyczny, czy po prostu niedokładnie zapisała wersję Wf na początku utworu (wpisany już pod oznaczeniem metrum) ma również KXI.

W KGS omówiony znak  jest jedynym znakiem pedalizacyjnym w całym utworze. Nasuwa to inne możliwe wyjaśnienie jego położenia – umieszczony na początku utworu znak jest tylko ogólną wskazówką oznaczającą wykonanie z naturalną (= harmoniczną) pedalizacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału , Niedokładności KGS

t. 1-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,WfWa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu).
Podobnie, bez potrzebnych znaków chromatycznych notowane są również te ósemki l.r., które wypadają oktawę niżej niż opatrzona znakiem chromatycznym pierwsza szesnastka danej figury – patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa