Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed pierwszą oktawą l.r., a  obniżający a na as znajduje się dopiero przed 2. ćwierćnutą. O pomyłce Chopina świadczy  przed dolną nutą ostatniej oktawy w tym takcie, pozbawiony sensu, gdyby 1. oktawa miała brzmieć A-a (oczywiście o pomyłce świadczy także logika chromatycznego postępu basu). Błąd A został starannie poprawiony w Wf (→Wn,Wa) – dodano bemole przed 1. oktawą i usunięto niepotrzebny w tej sytuacji znak przed as w 2. ćwierćnucie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 236

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn1Wf) nie ma  obniżającego g2 na ges2. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa i Wn2. W Wa dodano także  przed fes3, niekonieczny według ówczesnych reguł obowiązywania przygodnych znaków chromatycznych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 237

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

Przed 2. akordem taktu w Wf0 (→Wfn) nie ma znaków chromatycznych. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wf1 (częściowo – dodano tylko  przed h2) oraz Wn1 i Wa (oba potrzebne kasowniki). W Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze trzeci  przed e2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 237-239

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma tu ani jednego bemola obniżającego G na Ges i g na ges. Tę oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 239

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1Wn2) nie ma znaku chromatycznego przed najwyższą nutą. Porównanie z identycznym t. 237 dowodzi niewątpliwego przeoczenia. Kasownik dodano w Wa, Wn3 oraz WfH.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji