Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 327
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
t. 1-6
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Akcenty w figuracji pr.r. stawiane są w A niedokładnie, np. pomiędzy pierwszą a drugą szesnastką czteronutowej grupy, a niektóre z nich zdają się nawet dotyczyć drugiej szesnastki. Kontekst muzyczny nie pozostawia jednak wątpliwości, że w intencji Chopina mają one zawsze dotyczyć pierwszej nuty. Tak też je odtworzono w Wf (→Wn,Wa), z wyjątkiem pominiętego akcentu na początku t. 4. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
W tekście głównym proponujemy ósemki, gdyż ich autentyczność jest niepodważalna. Natomiast ćwierćnuty w Wf mogą być następstwem nieuwagi sztycharza – odstępy między nutami cis-His i His-a odpowiadają wcześniejszemu odstępowi cis-cis (ósemka), a nie Gis-dis (ćwierćnuta), co prawdopodobnie oznacza, że sztycharz rozplanował nuty, widząc w podkładzie ósemki, potem jednak pominął to miejsce dodając wiązania. Z drugiej strony nie można całkiem wykluczyć korekty Chopina w Wf – ćwierćnuty były przezeń zapewne akceptowane na lekcjach, skoro odpowiednia poprawka nie została wpisana w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych (dwa z nich – WfD i WfS – noszą wyraźne ślady szczegółowego opracowywania Etiudy z Chopinem, a w WfS pierwsze dopisane palcowanie dotyczy właśnie tych dwóch nut). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 1-5
|
Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll
..
Umieszczenie w Wf oznaczenia metronomicznego na początku Etiudy jest z pewnością błędem. W wydaniu tym przyjęto – w całym op. 25 i innych utworach – rozwiązanie graficzne polegające na umieszczaniu wskazówek dotyczących metronomu nie nad nutami (obok określenia tempa), lecz we wcięciu pierwszej linii tekstu nutowego. Regułę tę zastosowano także tu, nie biorąc najwyraźniej pod uwagę, że jest to mylące wobec odmiennego tempa pierwszych czterech taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Metrum w Wf (→Wa1) to niemal na pewno wynik nieuwagi lub maniery sztycharzy Wf, którzy w wielu utworach Chopina zdawali się nie rozróżniać i – patrz Etiudy op. 10 lub Impromptu As op. 29. Dlatego w tekście głównym podajemy zapisane w KG (→Wn) , którego prawidłowość i autentyczność nie budzi wątpliwości. Metrum to – zapewne pod wpływem Wn – wprowadzono także w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , 4/4 czy 2/2 |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 327
- Następna »