A
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 19

Łuk do końca taktu w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, od półnuty z kropką 19 do półnuty 20, tylko górna 5-linia.           EZnieU1 prawy koniec 

Łuk do t. 20 w A, możliwa interpretacja (→KFWn, →WfWa)

EZTU prawy koniec

Łuki A na przejściu do nowej linii są niejasne – koniec łuku w t. 19 sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza początek łuku w t. 20. Przy czym zarówno w t. 19, jak i 20 interpretacja nie jest oczywista – przeciągnięcie łuku poza kreskę taktową w t. 19 jest mniejsze niż linijkę wyżej czy niżej, a łuk w t. 20 zaczyna się wprawdzie po 1. nucie, ale jego płaski kształt sugeruje kontynuację. Podobne sytuacje występują przy przejściach do nowej linii w t. 12-13 i 21-22. Wypadają one jednak wewnątrz fraz, a końcówki łuków w t. 12 i 21 są tak sugestywne, że nie ma wątpliwości, iż chodzi o kontynuację łuków. Ponieważ w omawianym miejscu rozpoczyna się nowa fraza (por. łuk w t. 5), proponujemy dwie interpretacje A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego