mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 462-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

e3 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf1)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

es3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wf2

TGTU (2 bemole es3 462-3 + kaso e2 463 l.r.)

e3 i es3 w Wa

TGTU tylko w 463 (bemol es3 i kaso e2)
..

Tak jak w t. 422-423, dodane przez Chopina w korekcie Wf2 bemole obniżające e3 na es3 oraz ostrzegawczy  przed e2 w l.r. w t. 463 dowodzą, że odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wf1) jest błędna. W Wa odpowiedni  znajduje się tylko w t. 463 (wraz z  przed e2), co przypuszczalnie jest skutkiem przeoczenia znaku w t. 462.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 469

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Druga nuta l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) ćwierćnutą, przez co takt liczy 5 ósemek. Błąd, będący wynikiem niedokładnej korekty (nutę tę zmieniano z h na fis1, przypuszczalnie więc sztycharz wydrukował tu omyłkowo następny takt), poprawiono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 469-471

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Przed ostatnią nutą t. 469 i przedostatnią w t. 471 nie ma w A znaku chromatycznego. Tę oczywistą niedokładność poprawił Fontana w KF (→Wn). W Wf znaków początkowo nie było w obu taktach, a ponadto w t. 469 omawianą nutę wydrukowano oktawę za nisko (planując być może użycie przenośnika oktawowego). Wersja ta przeszła do Wa1, w którym dodano tylko  w t. 471. W Wf zaś w ostatniej fazie korekt przeniesiono nutę w t. 469 na właściwą wysokość, dodając jej , nie uzupełniono jednak znaku w t. 471. W Wa2 (→Wa3) wysokość ostatniej nuty t. 469 poprawiono zgodnie z logiką budowy pasażu, nie dodano jednak .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 474-475

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Ślady korygowania łuków l.r., widoczne w Wf, pozwalają odcyfrować pierwotne, podzielone kreską taktową łuki. Podobnie w t. 476-477.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 476

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g2 w A (→Wn)

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.           EZnieU

d2 w Wf (→Wa)

EZTU
..

Chopin wahał się co do wysokości ostatniej ósemki. Już kreślenia w A świadczą o dwukrotnej zmianie decyzji – Chopin wyszedł od g2, zmienił je na d2, by następnie powrócić do g2. Wn ma g2, jednak w korekcie Wf (→Wa) Chopin ponownie zmienił je na d2. Tę najpóźniejszą decyzję podajemy w tekście głównym, obie wersje można wszakże traktować równorzędnie. Jest rzeczą interesującą, że śladów podobnych rozterek nie znajdujemy w analogicznej brzmieniowo sytuacji 4 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf