mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 377-381

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w ApI, odczyt dosłowny

Łuk w ApI, interpretacja kontekstowa

Bez łuku w pozostałych źródłach
..

Łuk w ApI urywa się na końcu strony, wyraźnie za końcową kreską taktową t. 379. Niemal na pewno łuk miał więc objąć cały końcowy pasaż, co proponujemy jako interpretację kontekstową tego łuku. Nie jest jasne, czy Chopin przewidywał kiedykolwiek użycie tego łuku w zestawieniu z krótkimi łukami i znakami staccato wersji ostatecznej (pełniłby on wtedy funkcję łuku frazowego). Długi łuk był bowiem wpisany prawdopodobnie w innym czasie niż pozostałe, widoczne w t. 377 znaki ApI – przypuszczalnie wcześniej. Wskazuje na to wyraźna różnica grubości linii, sugerująca użycie innego pióra.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 377-378

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 i cresc. w A

! miniat: wycinek, 2. połowa 377 i cały 378, tylko górna 5-linia.                   TGTU

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

Tak jak w t. 194-195, Wn (→Wf,Wa,Ww) przekazują uproszczony i niedokładny obraz oznaczeń dynamicznych A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 378

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A

!!!   miniat:  nic.                Tu pusta klisza 

Łuk w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU (ten takt)
..

W tekście głównym pozostawiamy notację A, bez łuku l.r. Za zgodny z zamysłem Chopina można również uważać łuk Wn (→Wf→Wa), być może dodany przez Chopina w korekcie Wn1 i zgodny z autentycznym łukiem w analogicznym t. 34.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 378

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ćwierćnuta A w Wf (→Wa1→Wa2)

!!!   miniat: nic.                   A zamiast H

Ćwierćnuta H w Wn, Wa3 i WfD
..

O błędzie Wf świadczy partia orkiestry, w której wiolonczele i kontrabasy mają w tym miejscu H, a także Chopinowska poprawka w WfD. Poprawny tekst w Wn wprowadzono prawdopodobnie porównując partię fortepianu z głosami orkiestrowymi. Wa3 zadiustowano przypuszczalnie na podstawie Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 378

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent długi w Wf

Krótki akcent w Wn i Wa
..

Znak akcentu w Wf jest nieznacznie lecz wyraźnie dłuższy od krótkich akcentów w poprzednich taktach. W pozostałych wydaniach różnicę uznano jednak za nieistotną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf