Łuk w ApI urywa się na końcu strony, wyraźnie za końcową kreską taktową t. 379. Niemal na pewno łuk miał więc objąć cały końcowy pasaż, co proponujemy jako interpretację kontekstową tego łuku. Nie jest jasne, czy Chopin przewidywał kiedykolwiek użycie tego łuku w zestawieniu z krótkimi łukami i znakami staccato wersji ostatecznej (pełniłby on wtedy funkcję łuku frazowego). Długi łuk był bowiem wpisany prawdopodobnie w innym czasie niż pozostałe, widoczne w t. 377 znaki ApI – przypuszczalnie wcześniej. Wskazuje na to wyraźna różnica grubości linii, sugerująca użycie innego pióra.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Łuki