Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 334-335

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuki do his i a1 w A i Wf

EZTU

Łuki do a1 i fis1 w Wn1 (→Wn2), możliwa interpretacja

Łuki do hisfis1 i a1 w Wa, możliwa interpretacja

Łuki do his i fis1 w WfSB, możliwa interpretacja

Łuki do his i fis1 w Wn3, możliwa interpretacja

..

T. 335 rozpoczyna w Wn, WfSB i Wa nową linię, co spowodowało zniekształcenie łuków kończących się na 1. ósemce tego taktu. W transkrypcji graficznej odtwarzamy zapisy tych wydań bez zmian, natomiast w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") podajemy ich najbardziej prawdopodobną, naszym zdaniem, interpretację. W tekście głównym odtwarzamy niebudzącą żadnych wątpliwości notację A i Wf (notacja Wf mogła być wynikiem interwencji Chopina w egzemplarzu Wn1 służącym mu za podkład, gdyż odgadnięcie właściwej wersji na podstawie zapisu Wn jest trudne i nie udało się adiustatorom Wa ani WfSB).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje WfSB

t. 334

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 335

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W notacji Wf  podwyższający es na e jest niezbędny. W pozostałych źródłach znak pełni jedynie funkcję ostrzegawczą po es1 w poprzednim takcie (w Wa nie ma go wcale).
Podobnie niezbędny jest w Wf  podwyższający c1 na cis1. W funkcji ostrzegawczej znak występuje tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 335

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Trylowaną nutą jest w A błędnie c2. Podobny błąd, polegający na wpisaniu zamiast nuty trylowanej jej górnej sekundy, od której wykonanie trylu się rozpoczyna, popełnił Chopin także w Bolerze op. 19, t. 187 i Sonacie b op. 35, cz. III, t. 20. W Wn1 (→WfWa) błąd został poprawiony, przypuszczalnie przez Chopina, natomiast w Wn2 powrócono do błędnego tekstu A. Patrz też uwaga w następnym takcie.

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 335-336

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A

!!!   miniat: t. 335 i 1. ćwierćnuta 336, bez pedału.           Tu pusta klisza 

Łuk przetrzymujący b1 w Wn1 (→WfWa)

 

Łuk przetrzymujący c2 w Wn2 (odczyt dosło­wny)

Łuk przetrzymujący b1 EZnieU

Łuk motywiczny w Wn1, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

..

Ze względu na błędy wysokościowe zarówno w A i Wn2 (w t. 335), jak i w Wn1 i pozostałych wyda­niach (w t. 336), trudno ocenić autentyczność łuku występującego w wydaniach, a także rozszyfrować jego znaczenie. Łączy on bowiem nuty tej samej wysokości – b1 w Wn1 (→WfWa) i c2 w Wn2 (odczyt dosłowny) – co nadaje mu charakter łuku przetrzymującego. Zdaniem redakcji, łuk mógł być dodany przez Chopina wraz z korektą błędnej nuty trylowanej w t. 335 lub przez sztycharza Wn1 wraz z niepotrzebną zmianą ćwierćnuty w t. 336. Biorąc pod uwagę, że w Wn1 takty te znajdują się na różnych stronach, bardziej prawdopodobne wydaje się wiąza­nie łuku ze zmianą dokonaną na tej samej stronie, a więc w t. 335, zwłaszcza że w t. 336 w samym Wn1 w ogóle nie ma dokończenia tego łuku. Prowadzi to do wersji z łukiem łączącym trylowane b1 z ćwierć­nu­tą c2, w pewnym stopniu analogicznej do zakończenia ekspozycji (t. 179-180). Wobec wątpli­wości źródło­wych i interpretacyjnych, związanych z tym łukiem, w tekście głównym pozostawiamy zapisaną w A wersję bez łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn