|
Odwrócony akcent długi w A !!! miniat: wycinek ta ćwierćnuta i trochę przed + następna ósemka (żeby było omawiany znak widać!) EZnieU |
|
|
Akcent długi w KF EZTU |
|
|
EZnieU2 |
|
|
Krótki akcent w Wn EZmieU1 |
Nie jest jasne, w jaki sposób Chopin chciał oznaczyć połączenie t. 331-332 i 433-434. W A w obu miejscach występuje znak, który zdaniem redakcji należy interpretować jako odwrócony akcent długi pod ćwierćnutą a1. Znak w tej postaci sygnalizuje ekspresyjne podkreślenie wznoszącego postępu sekundowego, zwieńczonego akcentem na drugiej nucie, w tym przypadku gis1-a1 dolnego głosu pr.r. Tego typu znaki pojawiają się dość rzadko i na ogół wywołują niezrozumienie u odczytujących – patrz Koncert e op. 11, cz. II, t. 29. Tak też się stało i w tym wypadku – zarówno kopista, jak i sztycharz Wf odtworzyli go jako krótkie widełki 
między 1. a 2. miarą taktu, a w t. 434 w KF nawet półtaktowe. Widząc nieporozumienie, Chopin w t. 332 zastąpił ten znak w KF przez zwykły akcent długi, co podajemy w tekście głównym. Pozostaje kwestia, czy zmiana ta miała w intencji Chopina obowiązywać w obu miejscach, czy też Chopin zachowując różne oznaczenia chciał zasugerować jakiś niuans wykonawczy lub dać wykonawcy dwie wskazówki, aby ułatwić zrozumienie swojej idei. W tekście głównym zachowujemy tam odwrócony akcent zapisany w A, proponując jednak również zwykły akcent długi jako wersję alternatywną.
W Wn akcent długi odtworzono – jak wszystkie akcenty w temacie cis-moll – jako krótki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Akcenty długie, Autentyczne korekty KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki