Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 319-320

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Nuty normalnej wielkości w ApI i A (→WnWa,WfSB)

EZnieU (zrobione tylko 319, trzeba było rozsuwać niektóre nuty)

Drobne nuty w Wf

TGTU

Alternatywna wersja Wf

! miniat: Corel na wzór poprzednich wariantów.          EZnieU1 

..

W każdym z tych taktów zapis górnych nut 6 kolejnych tercji drobniejszą czcionką został wprowadzony – z pewnością przez Chopina lub w uzgodnieniu z nim – w Wf1 (→Wf2). W całej swej twórczości Chopin tylko 2 razy opublikował tak zanotowaną, ułatwioną wersję alternatywną, zresztą w bardzo podobnym kontekście opadającego, chromatycznego postępu akordów sekstowych, w których środkowe nuty, wykonywane l.r. wraz z dolnymi, można opuścić. Zapis taki pojawia się w Grand Duo Concertant na fortepian i wiolonczelę Dbop. 16, t. 247-250. Znamienne, że paryskie edycje obu tych utworów ukazały się w 1833 r., być może więc praca nad Grand Duo podsunęła Chopinowi pomysł wprowadzenia podobnego rozwiązania także w Wariacjach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 319

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Palcowanie ApI

TGTU = całe palcowanie w nawiasie

Bez palcowania w pozostałych źródłach

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 319

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

des2 i des1 w źródłach

EZTU w 2 taktach

d2 i d1, możliwa interpretacja alternatywna

! miniat: Corel, zakres jak war_11.                  EZnieU

..

Brzmienie środkowej nuty przedostatniej trioli (w obu taktach) wzbudziło wątpliwości wielu późniejszych redaktorów dzieł Chopina. W istocie, szereg argumentów każe uznać przeoczenie  przywracającego d2(1) przed tą nutą za prawdopodobne. Ponieważ jednak tekst odczytany dosłownie daje wersję mieszczącą się doskonale w stylistyce Chopinowskiej, w tekście głównym pozostawiamy wersję źródłową.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 319

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

5 kliników w ApI i A

TGTU = 5 kliników + łuk EZTU

6 kliników w Wn (→Wa,WfSB)

5 kliników TGTU + klinik i łuk EZnieU

Bez znaków w Wf

tylko łuk EZTU

..

Chopin oznaczył klinikami 5 tercji, gdyż ostatnie dwie są połączone łukiem. Szósty klinik w Wn (→Wa,WfSB) jest więc z pewnością pomyłką. W Wf pominięto wszystkie te znaki, co najprawdopodobniej jest skutkiem ubocznym korekty wielkości nut – patrz następna uwaga.

Jeśli chodzi o zapis ApI, to jest on niedokładny, a zgodność liczby kliników z wersją A jest najprawdopodobniej przypadkowa – Chopin machnął kilka kresek (oznaczających kliniki) z intencją oznaczenia w ten sposób wszystkich 6 szesnastek i nie zatroszczył się w roboczym rękopisie o sprawdzenie ich liczby (w pr.r. postawił 7 kresek!).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn

t. 319

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcent długi w A (→Wn)

! miniat: wycinek ten akord, tylko górna 5-linia.              TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

Krótki akcent w Wa2

zamiast długiego

..

W przypadku pojedynczego znaku trudno stwierdzić, czy jego brak w Wf to skutek przeoczenia, czy też ten akcent Chopin dopisał w A już po sporządzeniu [KF]. Nie jest też oczywista długość tego akcentu, zwłaszcza w porównaniu ze znakiem na początku t. 318. Za przyjętą przez nas interpretacją, oprócz kontekstu muzycznego (długa nuta), przemawia kombinacja czynników graficznych – jest on dłuższy od znaków w t. 317, a węższy i mniej nachylony niż akcent w t. 318. Sugestii długości uległ też w pewnym stopniu sztycharz Wn – odpowiedni znak jest w tym wydaniu nieco dłuższy do poprzednich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A