mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 432

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed as1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 433

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Oktawa D-d w Wa i Wn2

!!!   [miniat: ten takt dolna 5-linia.

TGTU

Dis-dis w KG (→Wn1) i Wf

!!!   [bez kasowników na 3]
..

Żadna z wersji źródłowych nie może być uważana za w pełni wiarygodną. Brak znaków chromatycznych przed 3. oktawą w KG (→Wn1) i Wf nakazywałby odczytanie jej jako Dis-dis, wiarygodność takiego odczytania podważają jednak częste w utworach Chopina przeoczenia znaków chromatycznych w podobnych sytuacjach. Z drugiej strony, kasowniki widoczne w Wa są przypuszczalnie dodatkiem adiustatora (jest to zupełnie pewne w przypadku Wn2). W przeciwieństwie do t. 95 kryteria stylistyczne przemawiają tu jednak zdecydowanie za błędnym opuszczeniem kasowników: t. 433-434 tworzą pierwszy człon progresji modulującej (chromatycznej), której istotą jest ścisłe zachowanie struktury interwałowej motywów. Dlatego też tę właśnie wersję z oktawą D-d podajemy jako główną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 433-446

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcenty krótkie w Wa i KG (→Wn)

!!!   [miniat 2 takty tylko górna.

Tu wszystkie akcenty, które są w TGTU, tylko krótkie]

Akcenty długie w Wf

!!!   [TGTU]
..

Znaki akcentów w KG (→Wn) są wprawdzie dość duże, jednak porównanie ich zarówno z poprzednim odcinkiem (akcenty krótkie w t. 416-431), jak i z analogicznymi t. 91-96 i 99-104 (na ogół akcenty długie) prowadzi do wniosku, że należy je raczej uznać za krótkie. Niewątpliwie krótkie akcenty ma też Wa (z wyjątkiem przeoczonego zapewne znaku w t. 439). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty długie widoczne w Wf, gdyż nie widać powodów, aby notacja omawianych taktów odbiegała od zapisu analogicznych t. 91-104.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 433

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A notacja znaków chromatycznych jest w tym takcie niedokładna:

  • przed 1. akordem pr.r. jest tylko jeden , i to napisany tak, że nie jest pewne, której nuty ma dotyczyć (przyjmujemy, że des3),
  • w każdej z triol  znajduje się tylko przed 1. nutą,
  • brak  przed dolną nutą tercji l.r. na 3. mierze taktu.

Potrzebne znaki dodano już w Wn1 (→Wf), przeoczono jednak  przed dolną nutą oktawy l.r. na początku taktu. Poprawny zapis prezentują Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 433-437

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W t. 433 i 437 w tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne