mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 295

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

Kropki staccato w Wn3

w obu rękach ostatnia ósemka, pod nutami
..

Pierwszy z licznej grupy dowolnych dodatków adiustatora Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 295

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Półnuta gis w A i Wn

!!!   miniat: wycinek ten akord, obie pięciolinie.               TGTU = puste

Półnuta gis z kropką w KF i Wf (→Wa)

kropka w standardowej odległośi
..

W tekście głównym zachowujemy notację A, będącą wynikiem refleksji Chopina – wersja z punktowaną półnutą jest wersją pierwotną, skreśloną w tym i poprzednim analogicznym miejscu (t. 274). Obecność tej usuniętej wersji zarówno w KF, jak i Wf (→Wa) może dziwić, jest to jednak prawdopodobnie wynik nieuwagi kopisty i sztycharza. Przypuszczalnie tak samo należy tłumaczyć brak kropki w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy Wn , Błędy KF

t. 295-297

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk pr.r. od a w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek te takty, obie pięciolinie.                 Tu EZTU 295, tylko pr.r. + EZnieU 296-297

Łuki od h i od d w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1 = 2 łuki 295 + EZTU 2 łuki 296

Łuki od a i cis proponowane przez redakcję

EZTU = 2 łuki na 2 liniach
..

Doprowadzenie łuku w większości źródeł aż do t. 297 wynikło zdaniem redakcji z potrzeby specjalnie wyrazistego oznaczenia pokreślonego fragmentu A. Porównanie z analogicznymi t. 274, 376 i 397 dowodzi, że Chopin uważał za wystarczający łuk do t. 296 i taki łuk podajemy w tekście głównym. Kreślenia leżały też przypuszczalnie u źródeł braku łuku dla l.r., który w związku z tym uzupełniamy. Odmiennie poprowadzone łuki Wn2 (→Wn3), w których powtórzono błędne łuki Wn1 z t. 274-275, nie mają żadnego uzasadnienia, ani źródłowego, ani muzycznego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 295-297

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do e1 w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek te takty (z ostatniego tyle, żeby było widać o co chodzi), tylko górna 5-linia.            tu EZnieU prawy koniec

Łuk do t. 297 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1 prawy koniec + łuk na dolnej linijce

Łuk do końca t. 295 proponowany przez redakcję

EZTU prawy koniec
..

Zasięg górnego łuku nie jest w A całkiem jasny – jego koniec wypada pomiędzy e1 a a. Zgodnie z większością pozostałych źródeł przyjmujemy, że chodziło o e1. Jednak porównanie z pozostałymi analogicznymi miejscami skłania nas do doprowadzenia łuku nieco dalej (łuk-tenuto podkreślający zatrzymanie e1). Dłuższy łuk Wn2 (→Wn3) wzorowany jest na łuku w t. 274-276.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 295

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Tak jak w pozostałych podobnych taktach, w Wf (→Wa) jako ćwierćnuta wydzielona jest błędnie tylko górna nuta 1. oktawy pr.r. W tekście głównym przyjmujemy niewątpliwie prawidłową notację Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf