mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ta co obok ( tu z h3, w war-22 z a3).                 tr puste;                       red = EZnieU2

Łuk w Wn3

EZTU
..

W tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na analogicznym t. 304. Zmianę tę wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Akcent długi dodany przez redakcję
..

W tekście głównym uzupełniamy akcent długi na wzór t. 304, a także 287 i 303.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 288

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa1)

TGTU (pusto)

Łuk w Wa2 (→Wa3)

łuk w pr.r. od ćwierćnuty do ósemki
..

Łuk pod 1. połową taktu to dowolny dodatek adiustatora Wa2 (→Wa3). Być może wzięto pod uwagę początek analogicznej frazy w t. 136.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 288-289

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf widoczne są ślady korekty łuku – pierwotnie oba takty miały identyczne łuki, obejmujące jedynie 1. połowę każdego z nich. W wyniku korekty, niewątpliwie Chopinowskiej, łuk w t. 289 rozpoczyna się wcześniej, obejmując dwie ostatnie nuty t. 288.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 288

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Arpeggio w Wn

Wn TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa)

Wfa EZnieU
..

Tak jak w analogicznym t. 55, nie wydaje się, by Chopin chciał zrezygnować z arpeggia w tej figurze. Brak arpeggia w Wf można tłumaczyć przeoczeniem w podkładzie, względnie dopisaniem go w [A] już po ukończeniu [KF] (→Wf).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach