mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 288

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

f-f1 w A (→Wn) i Wf2 (→Wa)

!!!   miniat: nic.                 TGTU

des-des1 w Wf1
..

Wersja Wf1 jest z pewnością błędna, o czym świadczy porównanie z analogicznymi t. 286 i 290, a także – być może Chopinowska – korekta Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

h3 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: od 3. do 8. szesnastki, tylko górna 5-linia.         tr puste;                   red = 4. szesnastka h3 = EZnieU2

a3 w Wn3

TGTU
..

T. 288 i 304 są powtórzeniem – odpowiednio zmodyfikowanym, poprzedzających je t. 287 i 303. Z tych 4 taktów tylko t. 288 ma jako najwyższą nutę h3, co nasuwa myśl o prawdopodobnej pomyłce. Z tego względu w tekście głównym proponujemy a3, jak w pozostałych taktach. Poprawkę taką wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Środkowa część taktu – od 3. do 8. nuty – zapisana jest w Wf (→Wa) z użyciem przenośnika oktawowego. W Wn1 (→Wn2) znak przenośnika pominięto, przez co odpowiedni fragment wydaje się zapisany oktawę niżej. Pomyłkę sprostowano w Wn3, przenosząc nuty na właściwą wysokość, tak jak to we wszystkich wydaniach zapisano w analogicznym t. 304.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako 8. szesnastkę Wn1 (→Wn2) ma dis2. Jest to wynik nałożenia się dwóch błędów – braku przenośnika oktawowego (patrz wcześniejsza uwaga) i błędu tercjowego, o którym przekonuje porównanie z analogicznymi t. 287 i 303-304. Błędy poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 na 3. miarę w Wf

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśniony.                   tu gwiazdka na 1 i Ped pod akordem na 3  = EZnieU

 na 2. miarę w Wn

EZTU = 2 znaki

2  w Wa

EZnieU1 (3 znaki)
..

Porównanie z analogicznymi t. 287 i 303-304 wskazuje na niedokładne umieszczenie znaku  w Wf (→Wa). Odpowiednią poprawkę wprowadzono już w Wn. Natomiast w Wa dodano jeszcze jeden znak  na początku tego taktu, co jest adiustacją tyleż dowolną, co niezrozumiałą, jeśli uwzględnić potwierdzoną w analogicznych taktach zgodność z przebiegiem harmonicznym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn