Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 412-413

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa1)

w Wa2 (→Wa3)

..

Znak  dodany w Wa2 (→Wa3) to z pewnością dowolna adiustacja. Notację autentyczną można by wprawdzie uważać za niekompletną, jednak ewentualne crescendo nie sięgałoby zapewne końca t. 413, gdyż Chopin na ogół kształtował dynamikę tego typu pochodów w naturalny sposób ( do góry,  na dół) – por. np. Koncert e op. 11, cz. III, t. 489.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 412-435

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

7 dłuższych, 5 krótszych łuków w A

!!!   miniat: nic.            A łuki 400

2 dłuższe, 10 krótszych łuków w KF

KF łuki 400

9 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wf

Wf łuki 400

12 krótszych łuków w Wn

Wn łuki 400

8 dłuższych, 3 krótsze łuki w Wa

Wa łuki 400

12 dłuższych łuków proponowanych przez redakcję

EZTU łuki 400

..

Łuki nad motywami dolnego głosu obejmują w A same ósemki lub dochodzą do półnuty w następ­nym takcie. Różnice mają jednak niemal na pew­no charakter przypadkowych niedokładności, to­też w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmu­jąc łuki 6-nutowe jako występujące w A częściej (7 dłuższych przy 2 krótszych i 3 wątpliwych). Przypadkowe niedokładności występują także w pozostałych źródłach, oprócz Wn, w którym wszystkie łuki są 5-nutowe. Większość wątpliwo­ści co do zasięgu łuków wywołana jest końcami linii – łuk sugerujący kontynuację nie ma dokoń­czenia w nowej linii (t. 418-419 w A i KF, 432-433 w A, 412-413, 420-421 i 428-429 w Wf oraz t. 422-423 w Wa). W naszych transkrypcjach podajemy wówczas krótsze łuki, podobnie jak w mogących uchodzić za wątpliwe t. 426-427 w A oraz 412-413 i 428-429 w KF. W Wa pomi­nięto łuk w t. 420-421. Ani KF, ani Wf, Wa czy Wn nie odtworzyło dokładnie notacji podkładu, w sumie jednak niedokładności jest w tej części mniej niż za pierwszym razem (t. 310-333).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 413-415

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.             TGTU (w t. 114 nowe!)

Bez palcowania lekcyjnego

..

Palcowanie WfD w tych taktach zostało wpisane zapewne przez Chopina. Wpis na początku t. 414 jest niezbyt czytelny, gdyż jedna z dwóch cyfr Chopinowskich (24) została następnie "wzmocniona" przez uczennicę.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 413-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Klinik w t. 413 w A

!!!   miniat: nic.                    EZTU tylko 413.

Kropka w t. 413 w Wn

EZnieU 413

Bez znaków w Wf (→Wa)

Kliniki w t. 413 i 421 proponowane przez redakcję

EZTU oba

..

Klinik na początku t. 413 został odtworzony w Wn jako kropka. W Wf (→Wa) znak przeoczono. Brak znaku staccato w analogicznym t. 421 to z pewnością niedopatrzenie Chopina – takt ten jest pierwszy na nowej stronie A, co bardzo często wiązało się z różnego rodzaju niedokładnościami zapisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Kliniki , Niedokładności A

t. 413-415

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym pomijamy przypominające kasowniki przed e2 na początku t. 413 i 415 oraz przed e1 w t. 413. Mimo że zmiana tonacji na F-dur została potwierdzona znakami przykluczowymi, Chopin kilkakrotnie wpisał nieuzasadnione kasowniki przed nutami e także później – por. np. t. 424 czy 428.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy