Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 93-96

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

As, 1. wersja

As, 2. wersja

As, 3. wersja i AI, interpretacja kontekstowa

As, 4. wersja

A (→WfWn,Wa)

..

Wpisane w As cztery wersje tych taktów ilustrują ewolucję koncepcji zakończenia tej części. Motorem zmian był jak się wydaje przebieg harmoniczny – od prostego zastąpienia końcowej toniki jej minorową wersją w pierwszej redakcji, poprzez trzytaktową modulację z użyciem charakterystycznego akordu prowadzącego (można go interpretować np. jako alterowaną subdominantę fisis-a-cis-e) w drugiej, aż do zawieszenia przebiegu harmonicznego na czterodźwięku zmniejszonym w dwóch ostatnich (patrz też uwaga do t. 92-93).

Jeśli chodzi o linię melodyczną, to najważniejsze przemiany dokonywały się w dwóch ostatnich taktach. Chopin wyszedł od powtórzenia frazy z t. 77-80 ze zmianą jedynie w ostatnim takcie, mającym charakter łącznika z początkiem refrenu. W następnych wersjach zmiany pojawiają się coraz wcześniej, widać też, że dwa elementy, które następnie złożyły się na wersję ostateczną – doprowadzenie frazy do gis1, a nie gis2, oraz opadająca septyma zmniejszona fes2-g1 (zapisana początkowo jako e2-g1) – pojawiły się już w drugiej wersji, ale z septymy Chopin jeszcze potem przejściowo zrezygnował. Warto też zauważyć, że obie wersje melodii użyte w wykończonych redakcjach utworu (AI i wersja opublikowana) są już wpisane w As.

Ze względu na brak wskazania definitywnej wersji za tekst As przyjmujemy tę najwcześniejszą.
W drugim z podanych wariantów uwzględniamy dwa łuki l.r., które wskutek dużych różnic pomiędzy poszczególnymi redakcjami partii akompaniującej mają zastosowanie tylko w tej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 94

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

E-e w Wn

Wn ostatnia oktawa  E-e

C-c w Wf (→Wa)

Wfa TGTU

..

W tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Podobną zmianę wprowadzono w t. 96, w obu miejscach widoczne są ślady dokonywania zmian w druku. Tak samo w analogicznych t. 118 i 120.
W Wf przy zmienionych nutach nie ma znaków chromatycznych, co odczytane dosłownie dałoby Cis-c. Oczywiste niedopatrzenie poprawiono w Wa1, dodając  przed dolną nutą. W tekście głównym dodajemy 2 kasowniki, zgodnie ze sposobem, w jaki Chopin zapisał tę część – por. np. kasowniki przed ósemkami F-f w t. 88, 90, 92. Dwa kasowniki ma również Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Na pierwszy rzut oka ApI ma tu 4 trzydziestodwójki, tworzące diatoniczny postęp jak w t. 78. Bliższe spojrzenie pokazuje jednak, że Chopin dopisał tam później nuty h1 i cis2, przekształcając grupę w znaną z wersji opublikowanej chromatyczną sekstolę. Dopisek nie sugeruje ostatecznej zmiany, ma raczej charakter zanotowania alternatywnego pomysłu, toteż za tekst ApI przyjmujemy wersję pierwotną z 4 trzydziestodwójkami. Wersja ta jest ujęta w formie wariantu w dotyczącej łuków uwadze poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Poprawki AI

t. 96

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

F-f w Wn

Wn ostatnia oktawa F-f

D-d w Wf (→Wa)

Wfa TGTU

..

Tak jak w t. 94, w tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). W tym miejscu ślady dokonywania zmian w druku są doskonale widoczne.

W Wn ostatnia oktawa w takcie 96 i analogicznym 120 to dźwięki F-f. W tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa), tak jak w t. 94.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 98

Utwór: op. 24 nr 2, Mazurek C-dur

Wersja A (→Wn)

Korekta Chopina w Wf (→Wa)

Propozycja redakcji

..

A (→Wn) ma tu wersję taką, jak w t. 14 i 46. Chopin zmienił ją w korekcie Wf (→Wa), wprowadzając urozmaiconą wersję motywu melodycznego. Nie zmieniono przy tym pierwotnego łukowania, co z pewnością jest niedopatrzeniem (sztycharza lub samego Chopina). Ponieważ skorygowana wersja motywu jest identyczna z użytą przez Chopina w t. 18 i 50, w tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na Chopinowskim łukowaniu w tych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej