mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 224

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato pr.r. w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.               4 kropki w pr.r. 

Kliniki i kropki pr.r. w A, interpretacja kontekstowa

TGTU tylko pr.r.

16 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

! miniat: Wn1.                              kliniki cały takt, obie ręce

8 kliników i kropek proponowane przez redakcję

TGTU = 1. połowa obie ręce, lewa w nawiasie

16 kliników i kropek, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.                       EZnieU2
..

Podobnie jak w t. 216, interpretacja znaków staccato w A napotyka trudności, gdyż różnica między poszczególnymi znakami, tak wyraźna w t. 208-211 (kliniki i kropki), tutaj dotyczy tylko wielkości znaków – kropki nad 1. i 3. szesnastką są wyraźnie większe niż te nad 2. i 4. Uznajemy to za niestaranność i interpretujemy na wzór początkowych taktów tej wariacji. W tekście głównym proponujemy dodanie odpowiednich znaków także w partii l.r.
Użycie samych kliników w wydaniach uważamy za następstwo dowolności sztycharza Wn1. Także dodanie znaków (kliników) w 2. połowie taktu wydaje się niekonieczne i odpowiednio zmodyfikowaną wersję z klinikami i kropkami proponujemy tylko jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 224

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Różne akcenty w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, 1. pół taktu i akord, tylko dolna 5-linia.         TGTU = krótki i długi

Akcenty długie w Wn

oba długie

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótkie akcenty w Wa2

oba
..

W A długości obu akcentów różnią się niewiele, jednak porównanie z analogicznymi t. 228 i 230, a także 311, 313 i 315 pozwala uznać tę różnicę za znaczącą, toteż w tekście głównym podajemy najpierw akcent krótki, a potem długi. W Wn odczytano oba znaki jako akcenty długie. Brak znaków w Wf (→Wa1) świadczy o ich późniejszym – po sporządzeniu [KF] – dopisaniu w A. Znaki w Wa2 dodano na podstawie Wn1, interpretując je jako zwykłe, krótkie akcenty. Patrz też t. 226 i 228-230.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 224

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Podobnie jak poprzednio, w 2. połowie taktu Chopin pominął w A (→Wn1) znaki chromatyczne w partii pr.r. Notację tę powtórzono także w Wf1, natomiast w Wf2 (→Wa) oba kasowniki dodano. W Wn2 dodano tylko drugi z nich (a3), przypuszczalnie uważając, że  przed a2 nie jest potrzebny, skoro w 1. połowie taktu są kasowniki zarówno przed a1, zapisanym na tej samej wysokości co omawiana nuta, jak i a2.
Tak samo w t. 226.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 224-225

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Wa1,Ww)

! miniat: ten takt, wycinek, tylko górna 5-linia.

Palcowanie Wa2

4 nad półnutą + pod ósemkami dolnego głosu 2132 + 2 pod ćwierćnutą b1 + t. 225 : 13| as1-c2 + 4 f2 na końcu
..

W tekście głównym nie uwzględniamy dodanej w Wa2 nieautentycznej aplikatury partii pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 224-225

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W partii l.r. w Wa1 wydrukowano w t. 224 tekst następnego taktu (bez oznaczeń wykonawczych i linii dodanej dla 2. ćwierćnuty). Spowodowało to błędny, choć akceptowalny brzmieniowo tekst t. 224 (ces-ces1-b-b1) oraz niejasny i raczej bezsensowny zapis trzech pierwszych ćwierćnut t. 225, które brzmią wówczas as1-as2-g2. Jak grający z Wa1 radzili sobie z tym zapisem, trudno powiedzieć, toteż nie próbujemy w tym wypadku tworzyć transkrypcji merytorycznej, która siłą rzeczy musiałaby mieć czysto hipote­tyczny charakter.
Jeśli chodzi o pozostałe źródła, to w Wn (→Wf,Wa,Ww) dodano pominięte w A bemole przed 3. ćwierćnutą t. 224 (ges) i 2. ćwierćnutą t. 225 (ces1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A