mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Bez znaków w źródłach

Znaki staccato proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków staccato na wzór analogicznego t. 91.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 219-220

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG (odczyt dosłowny→Wn)

KG, Wn: 2 łuki zamiast jednego: pierwszy do końca t. 219, drugi od początku t. 220

Ciągły łuk w KG (interpretacja kontekstowa) i Wf→Wa)

Wfa TGTU = jeden łuk t. 219/220

 
..

Wersja Wn wynika prawdopodobnie z nietrafnej interpretacji zapisu KG – w rękopisie tym t. 219 kończy system, a łuk jest wskutek przerw w dopływie atramentu niezbyt czytelny, tak iż wydaje się nie wykraczać poza ostatnią ćwierćnutę. Łuk w t. 220 jednak bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, co potwierdza ciągły łuk w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Krzyżyk podwyższający c2 na cis2 na końcu taktu pojawia się tylko w WfSz (dopisany), Wf4 i Wa2. Brak tego znaku to niewątpliwie przeoczenie Chopina w [A] – por. e2 a nie es2 w analogicznym pochodzie w t. 91-92.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz

t. 219

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

es2 w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.           TGTU = poprzednie fes i to es na swoich miejscach

eses2 w Wa

bb (EZnieU) i rozsunąć fes2 i es2
..

Uzupełnienie wprowadzone w Wa, zapewne ze względu na eses w l.r., jest jednak z pewnością błędne – podwyższenie dolnej nuty w figurze obiegnika, niezależnie od akordu tworzącego tło harmoniczne, jest raczej regułą niż wyjątkiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 219

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropka w A i Wn2

!!!   miniat: ta ćwierćnuta.          kropka nad ces2 = TGTU

Akcent w Wn1 (→Wf→Wa)

krótki pod ćwierćnutą ces2
..

Nuta ces2 opatrzona jest w A kropką staccato, pominiętą jednak w Wn1 (→Wf→Wa), co jest najprawdopodobniej przeoczeniem. Natomiast pojawiający się w tych wydaniach akcent pod nutą mógł być dodany przez Chopina. Zdaniem redakcji jednak, także w przypadku tego znaku bardziej prawdopodobna jest pomyłka sztycharza – zaakcentowanie ces2 odwraca bowiem uwagę od synkopy rozpoczynającej kolejną dwutaktową frazę. Dlatego w tekście głównym pozostawiamy notację A (przywróconą w Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn