mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 304

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed e1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 304

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w źródłach

Tu bez kliszy 

Łuk dodany przez redakcję

TGTU
..

Brak w tym takcie pierwszego z dwóch łuków motywicznych występujących w dwóch poprzednich, analogicznych taktach uważamy za niedopatrzenie Chopina (rozproszenie kompozytora objęło przypuszczalnie także znak ). To, co jest określone przez ten łuk – struktura motywu i jego artykulacja – jest bowiem z pewnością zgodne z poprzednimi taktami, co wyklucza celowe pominięcie tego łuku. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dodajemy odpowiedni łuk. Por. uwagi w t. 300.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 305

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ćwierćnuta c1 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: ta grupa szesnastek, tylko górna 5-linia, bez łuku, bez główek 1. szesnastka.                  EZnieU

Bez ćwierćnuty w A (interpretacja kontekstowa)

TGTU = puste
..

Widoczna w A, rzekoma dodatkowa laseczka ćwierćnutowa przy c1 jest zdaniem redakcji wyjątkowo okazałym śladem odruchu, jaki Chopin miał, pisząc nuty na liniach dodanych. Aby zapewnić widoczność takiej nuty, kompozytor nadawał główce nutowej kształt pionowej kreseczki – patrz analogiczna nuta w t. 303. Niekiedy, zwłaszcza przy pospiesznym pisaniu (jak w tym przypadku), kreseczki były na tyle długie, że wyglądały jak skierowana w dół laseczka ćwierćnutowa (nieco tylko krótsza kreska w t. 301 nie zmyliła sztycharza). Patrz też Etiuda F op. 10 nr 8, t. 4-7.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A

t. 305-306

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma w tych taktach ani jednego  podwyższającego es2(3,4) na e2(3,4). Jest to niemal na pewno pomyłka Chopina – gdyby słyszał tu es, w tym kontekście zapewne użyłby bemola ostrzegawczego. Kompozytor pominął także kasowniki podwyższające des1(2) na d1(2), co dobitnie świadczy o pospiesznym, niestarannym zapisie figur, których brzmienie po tylu powtórzeniach mógł uważać za oczywiste. W każdym razie kasowniki (e2, d2 i e4) dodane w korekcie Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i niezakwestionowane przez kompozytora ani w Wf, ani w WfD jasno dowodzą jego intencji. W Wa dodano jeszcze kasowniki przy d1 i d4, natomiast w Wn2 – przy e3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 305-308

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

dolciss. - - w A

!!!   miniat: nic.                    Tu kreseczki oprócz tych w nawiasie

dolciss. w Wn (→Wf→Wa)

samo dolciss. zaczynając od e2 

dolciss. - - [-] proponowane przez redakcję

TGTU
..

Brak kreseczek wyznaczających zakres określenia dolciss. to niewątpliwa niedokładność Wn (→Wf→Wa). W tekście głównym przedłużamy kreseczki do końca pasażu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn