mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 297-299

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

Akcent w t. 297 w Wa

TGTU tylko 297
..

Brak akcentów w t. 297 i 299 w Wn1 (→Wf) można uważać za następstwo niestaranności sztycharza lub korektę Chopina – patrz t. 293-295. Akcent Wa w t. 297 to adiustacja na wzór analogicznych t. 293 i 295 lub pomyłka. Znaki w Wn2 dodano na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 297

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.                EZTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf)

Dłuższe  w Wn2

EZnieU
..

Brak widełek  w Wn1 (→Wf) może być przeoczeniem sztycharza lub korektą Chopina – patrz t. 293-295. Znak w Wa to zapewne część adiustacji ujednolicającej oznaczenia na wzór analogicznych t. 293 i 295. Znak w Wn2 dodano biorąc pod uwagę A, jednak zakres  powtórzono za Wn1 w t. 293.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 297-299

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1→Wn2) wszystkie oktawy l.r. w t. 297 dwie pierwsze w t. 299 są zapisane skrótowo (górne nuty z cyframi 8 pod). Zdaniem redakcji, jedną z tych cyfr – ostatnią w t. 297 – postawiono być może pomyłkowo, na co wskazuje porównanie z analogicznym t. 69. Nie proponujemy jednak tej wersji, gdyż całe to Tutti wykazuje dużo drobnych różnic pomiędzy pierwszym a drugim razem, a wspomniana ósemka jest w t. 297 opatrzona znakiem , co można uznać za uzasadnienie wzbogaconego oktawą brzmienia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Skrótowy zapis oktaw

t. 297

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

Kropki staccato w Wn3

pod oktawami H1-H
..

Kropki dodane w Wn3 pod oktawami l.r. w 2. połowie taktu to dowolna adiustacja wydawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 297-298

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od e3 i 2 kliniki w ApI

Łuk do f3 i klinik f3 w A

EZTU = łuk i klinik f3

Łuk do e3 i 2 kliniki w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieU = łuk i 2 kliniki

Łuk do e3 i klinik f3 w Wa

EZnieU bez klinika e3
..

Sięgająca f3 końcówka łuku A była najprawdopodobniej dopisana później, zastępując wcześniejsze oznaczenia, analogiczne do poprzednich dwóch figur (kropkę staccato i łuk do ostatniej szesnastki t. 297). Nie jest jasne, dlaczego tego wyraźnego zapisu nie odtworzono w Wn (→Wf,Wa). Być może wpłynęło na to rozplanowanie tekstu, w którym t. 298 rozpoczyna nową linię. Ingerencja Chopina wydaje się tu mało prawdopodobna.
Brak klinika w Wa to zapewne przeoczenie.
Niejasny zapis ApI może być nałożeniem dwóch wersji – wcześniejszej z dwoma klinikami (co pomijając inny rodzaj znaku staccato, odpowiada pierwotnej wersji A) i późniejszej, w której e3-f3 są połączone łukiem, co odpowiada wersji ostatecznej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn