Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 215

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do fis1 w źródłach

! miniat: wycinek, tylko pr.r., koniec łuku z otoczeniem.        EZnieU

Łuk do dis1 proponowany przez redakcję

EZTU

..

Łuk w A dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty taktu, co powtórzono we wszystkich wydaniach. Zdaniem redakcji, jest to jednak najjaskrawszy z kilku przypadków niedokładności łukowania A w tej części – por. łuki rozpoczynające się zbyt późno lub kończące zbyt wcześnie w t. 200-201, 204 i 206 oraz na początku linii w t. 203, 213 i 219. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk do 2. ćwierćnuty, zgodnie z sensem muzycznym – por. t. 199.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 215-218

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

! miniat: wycinek, t. 215, tylko górna 5-linia.           Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

Od 3. ósemki 215 – 454545 | 4 + od 7. 8ki 217 – 54 | 54

..

W tekście głównym pomijamy dodaną w Wa, nieautentyczną aplikaturę partii pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 215

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W A wężyk arpeggia wpisany jest z prawej strony akordu. Zdaniem redakcji, nie wpływa to na znaczenie tego znaku, toteż zapis ten odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"). W wydaniach znak umieszczono w zwykłym miejscu, przed akordem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności A

t. 215

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Klinik w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.            EZnieU

Bez znaku w A (interpretacja kontekstowa→WnWf,Wa,Ww)

EZTU

..

Zapis 2. ćwierćnuty l.r. jest w A niejasny – wydaje się, że ma ona dwie laseczki, jedną w górę, drugą w dół, a także klinik pod nutą. Rzekoma laseczka w dół jest jednak prawdopodobnie tylko odruchem związanym z pisaniem nuty na linii dodanej (por. t. 9 i 12, a także 133-134), tak iż można przyjąć, że mamy tu opatrzone klinikiem Es z laseczką w górę. Z drugiej strony zapis z laseczką w górę jest w tym miejscu niepoprawny, a klinik wątpliwy, jeśli wziąć pod uwagę wyraźne kropki wpisane pod lub nad nutami basowymi w tym i następnych taktach. Prowadzi to następującej hipotezy – Chopin wpisał to Es z laseczką w górę, a następnie, chcąc zmienić jej kierunek, przedłużył kreskę biegnącą w dół za pomocą rzekomego klinika (zapominając przy tym o skreśleniu górnej laseczki). Tak też to odtworzono w Wn (→Wf,Wa,Ww), co podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Kliniki , Niedokładności A , Połowiczne korekty

t. 215

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

Palcowanie w Wa1

nad górnym głosem, nad b i b: 2/5 5

Palcowanie w Wa2

war_22 + 1/5 nad g-d1 na dolnej pięciolinii

..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa1 i uzupełnionej w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa