Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 288-289

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf widoczne są ślady korekty łuku – pierwotnie oba takty miały identyczne łuki, obejmujące jedynie 1. połowę każdego z nich. W wyniku korekty, niewątpliwie Chopinowskiej, łuk w t. 289 rozpoczyna się wcześniej, obejmując dwie ostatnie nuty t. 288.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 288

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Arpeggio w Wn

Wn TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa)

Wfa EZnieU

..

Tak jak w analogicznym t. 55, nie wydaje się, by Chopin chciał zrezygnować z arpeggia w tej figurze. Brak arpeggia w Wf można tłumaczyć przeoczeniem w podkładzie, względnie dopisaniem go w [A] już po ukończeniu [KF] (→Wf).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 289

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A i Wn2

!!!   miniat: cały takt bez przednutki, łuczku i kropki na początku taktu, tylko górna 5-linia, bez akcentów.          EZTU = 3 łuki nad "górnym głosem"

Łuk w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

..

Zastąpienie trzech dwunutowych łuków A przez całotaktowy łuk w Wn1 trudno zakwalifikować jako błąd czy efekt rutynowego podejścia sztycharza. Nie wydaje się to też być korektą, rozumianą jako zmiana łukowania A. Zdaniem redakcji, prawdopodobna jest następująca hipoteza – początkowo sztycharz wydrukował ten takt w ogóle bez łuków (pominął także wszystkie kropki staccato), co być może Chopin skorygował, dodając jeden łuk. W tekście głównym podajemy łuki A, których autentyczność jest niepodważalna. Wprowadzono je także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 289

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 kropki staccato w A i Wn2

!!!   miniat: pierwsza nuta, obie pięciolinie, zwężone w pionie.               TGTU (2 kropki basu i kropka f3)

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

Kropki l.r. w Wa

..

W Wn1 (→Wf) nie ma żadnej z trzech kropek staccato zapisanych w A (pod obiema nutami basowymi i nad najwyższą nutą pr.r.), co bez wątpienia jest błędem. W Wa uzupełniono znaki w l.r. (także w następnym takcie), zapewne na podstawie porównania z odpowiednim taktem ekspozycji. W Wn2 odtworzono notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 289

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic. TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→WfWa)

..

Zastąpienie akcentów długich krótkimi to typowa niedokładność Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn