mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 276

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

 w KG

!!!   [miniat: ten takt, górna 5-linia.

]

- - - w Wf

!!!!!!!!! ZMIANA TGTU !!!!!!!!!!

Trzy kreseczki ładnie rozplanowane

Bez oznaczeń w Wa

 i - - w Wn
..

W takcie tym Wf kontynuuje diminuendo, podczas gdy w KG (→Wn) wpisane są widełki . Trudno znaleźć przekonujące wyjaśnienie powstania tej różnicy. Do tekstu głównego przyjmujemy wersję Wf dla zachowania jednolitości wersji z t. 279. Brak oznaczeń w Wa jest prawdopodobnie przypadkowy (patrz uwaga do t. 275). Widoczne w Wn kreseczki przedłużające zasięg dim. są z pewnością pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 276-277

Utwór: op. 42, Walc As-dur

accel. w Wfn i Wf, odczytanie dosłowne

"accel.", rozpoczęcie oznaczenia jeszcze w t. poprzednim, na wysokości pomiędzy główką ostatniej ósemki a kreską taktową

accelerando w Wn

TGTU

accelerando w Wa
..

Wpisaną przez Chopina w Wfn wskazówkę accel. należy zdaniem redakcji rozumieć jako "nad 1. ósemką t. 277", a nie "od ostatniej ósemki t. 276". Tak też to zrozumiano w Wn i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym. Podobnie też zapewne wyglądał wpis leżący u podstaw wersji Wf.
Rozwijamy skrót użyty przez Chopina, dziś rzadziej stosowany; określenie w pełnym brzmieniu mają już Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 276-281

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Pedalizacja w KG (→Wn)

Tylko  w Wf

Pedalizacja w Wa

Wariantowa propozycja redakcji
..

Nie jest jasne, jak doszło do powstania różnicy w oznaczeniach pedalizacji pomiędzy KG (→Wn) a Wf. Możliwe jest przeoczenie  przez sztycharza Wf, ale nie można też wykluczyć pomyłkowego wpisania tego znaku przez kopistę. Chopin mógł też skreślić  w [A] już po sporządzeniu KG. Nie mając pewności co do autentyczności i chronologii obu wersji źródłowych, w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.
Znak w Wa, mimo pozornej zgodności z KG, wydaje się być dodatkiem adiustacji, na co wskazuje jego krój, odmienny od innych takich znaków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału

t. 276-277

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do początku t. 277 w KG i Wf (interpretacja kontekstowa)

Łuk do początku t. 276 w Wn

Łuk do końca t. 276 w Wf (odczyt dosłowny→Wa)
..

Doprowadzenie łuku w KG aż do t. 277 jest oczywiste mimo braku dokończenia łuku w nowej linii – w t. 276 (na końcu linii) zarówno ten łuk, jak i łuk przetrzymujący b1 wykraczają daleko poza kreskę taktową i żaden nie jest potem dokończony, co wskazuje na przeoczenie piszącego. Skrócenie łuku w Wn musi być więc uznane za nietrafną adiustację. W Wf sytuacja jest analogiczna do KG – oba łuki, dochodzące do końca linii w t. 266, sugerują kontynuację, która się jednak nie pojawia (w Wf4 dokończono łuk przetrzymujący). Mimo to sztycharz Wa zinterpretował każdy z tych łuków inaczej – łuk przetrzymujący doprowadzony jest do b1 w t. 277, ale łuk frazowy tylko do końca t. 266.
Z praktycznego punktu widzenia wszystkie trzy pisownie znaczą to samo.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 276

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Tak jak w analogicznym t. 128, w A nie ma znaku chromatycznego przed ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeocznie, poprawione już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A