mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 274-275

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki od a i cis w A (→KF,Wf→Wa)

Łuki od h i od d w Wn

Łuki Wn to wynik nadinterpretacji nieco zbyt swobodnie postawionych łuków KF, które zaczynają się – zwłaszcza w l.r. – wyraźnie przed ćwierćnutą. Taka interpretacja nieznacznej niedokładności KF potwierdza znaną z innych utworów Chopina skłonność sztycharzy Wn do dopasowywania łuków i widełek dynamicznych do jednostek rytmicznych, np. taktów. Patrz też t. 273.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 274

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Podobnie jak w t. 41 i 67, w większości źródeł brakuje przywracającego gis² w ostatniej oktawie taktu. Błąd poprawiono tylko w Wa2 (→Wa3), dodając krzyżyki przy obu nutach tej oktawy. W tekście głównym dodajemy jedynie niezbędny przy gis².

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 274

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaku (d) w Wn i Wf1

(dis) w Wf2 i Wa

Zdaniem redakcji, wersja z d to efekt przeoczenia przez Chopina w [A] (→Wn,[KF]→Wf1). W tekście głównym uwzględniamy zatem dodany w Wf2 i Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 274

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 nuty f w pr.r. w ApI

5 nut f w pr.r. w A (→Wn)

3 nuty f w pr.r. w Wf i WfSB

4 nuty f w pr.r. w Wa

Wariantowa propozycja redakcji

Wersja Wf, w której ósemki pr.r. na 2. mierze taktu nie obejmują nut f, to najprawdopodobniej wynik Chopinowskiej korekty podkładu, czyli egzemplarza Wn1. Wersję tę, w której nie ma sugestii równoczesnego uderzania tych nut obiema rękami, podajemy w tekście głównym. Idącej w podobnym kierunku adiustacji dokonano w Wa, nic jednak nie sugeruje, by Chopin miał wpływ na tekst tego wydania.
Zwraca uwagę wersja ApI, w którym Chopin pominął pierwszą ósemkę f na 2. mierze (podobnie jak w Wf), a ponadto wykreślił także szesnastki f na 1. mierze taktu. Usunięcie tych nut, będące niejako rozwinięciem pomysłu pierwotnego, do którego jednak Chopin ostatecznie powrócił, uwzględniamy w tekście głównym w formie wariantowej.