Zagadnienia : Odwrócenie znaku
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 27
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Patrząc na t. 29, można się zastanawiać, czy dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa) widełki nie zostały omyłkowo odwrócone, co niejednokrotnie się zdarzało w utworach Chopina (por. np. Etiudę c nr 12, t. 53). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Odwrócenie znaku |
||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Niewielkie odstępy między nutami w Wf utrudniają ocenę rozmiaru i umiejscowienia znaku, wyglądającego jak odwrócony akcent. W tym kontekście melodycznym i harmonicznym znak w [A] mógł oznaczać odwrócony akcent (krótki lub długi) względnie widełki , obejmujące swym działaniem pierwszą miarę taktu lub drugą, lub obie. Zdaniem redakcji, najbardziej prawdopodobne wydaje się użycie odwróconego akcentu długiego. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Odwrócenie znaku |
||||||||
t. 33
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Widoczny tylko w Wp znak akcentu jest odwrócony w lewo. Nie jest więc zupełnie jasne, jak należy go interpretować. W tekście głównym proponujemy interpretację zakładającą błąd odwrócenia znaku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Odwrócenie znaku , Niedokładności Wp |
||||||||
t. 40
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zdaniem redakcji, wcześniejsze niż w A umiejscowienie widełek w Wn to skutek niestaranności sztycharza Wn1. Także odwrócenie kierunku znaku w Wf (→Wa) jest prawdopodobnie pomyłką, choć w tym wypadku rezultat brzmieniowy można uważać za co najmniej równorzędny w stosunku do oryginalnego zapisu A. W tekście głównym pozostawiamy niewątpliwie autentyczny znak A, ale wersję Wf można traktować jako pełnoprawny wariant wykonawczy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Odwrócenie znaku , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 41
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Łuk Wf (→Wn1→Wn2) to najprawdopodobniej pomyłka, toteż w tekście głównym uwzględniamy poprawkę wprowadzoną w Wa i Wn3. Możliwe, że mamy tu do czynienia ze swoistym odwróceniem znaku – sztycharz poprowadził łuk od 1. szesnastki trioli w lewo zamiast w prawo (por. podobny błąd w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 172-173). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »