Wf
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 41

Łuk Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: ta grupa 3 dwudźwięków między pauzami, tylko górna 5-linia, bez wideł.                  EZnieU (z klinikiem)

Łuk w Wa i Wn3

EZTU

Łuk Wf (→Wn1Wn2) to najprawdopodobniej pomyłka, toteż w tekście głównym uwzględniamy poprawkę wprowadzoną w Wa i Wn3. Możliwe, że mamy tu do czynienia ze swoistym odwróceniem znaku – sztycharz poprowadził łuk od 1. szesnastki trioli w lewo zamiast w prawo (por. podobny błąd w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 172-173).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Odwrócenie znaku

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.