mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 258-259

Utwór: op. 19, Bolero

w t. 258 w Wf (→Wa)

UWAGA klisza = ff razem z widełkami ff i widełki = TGTU

w t. 259 w Wn

UWAGA klisza = ff razem z widełkami ff w t. 259, nad 1. szesnastką po pauzie i widełki od 2. szesnastki
..

W Wn znajduje się dopiero w połowie t. 259, co z pewnością nie odpowiada intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 258

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                   TGTU

Akcent długi – alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

Kilka kolejnych znaków  w t. 258, 259, 261 i 263 oznacza, że widełki te mają najprawdopodobniej podwójne znaczenie – akcentu długiego i diminuendo. W przypadku t. 258-259 najlepszą zgodność z frazowaniem daje jednak, zdaniem redakcji, rozdzielenie obu funkcji – znak w t. 258 ma charakter akcentu długiego, a następny – zwykłego diminuenda. Niewykluczone zresztą, że Chopin rzeczywiście napisał w t. 258 akcent długi () – jeśli wypełniająca cały takt oktawa napisana była zgodnie z jego zwyczajem na środku taktu, to po przesunięciu jej w druku na początek taktu znak akcentu długiego, traktowany przez sztycharza jako widełki , uległ proporcjonalnemu wydłużeniu. Biorąc to pod uwagę proponujemy alternatywną pisownię z akcentem długim.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 258

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

​​​​​​​ w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.          Tu Ped pod 3. szesnastką = EZnieU

​​​​​​​ w Wn3

EZTU
..

Przesunięcie znaku  to zapewne skutek braku miejsca w [A] – w t. 254 znak jest również umieszczony w Wf obok, a nie pod nutą, ale tam nie powoduje to nieporozumień.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 258

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf brak kasowników obniżających cis2(3) na c2(3) na końcu 1. połowy taktu. Znaki dodano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 258

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym pomijamy niepotrzebnie w Wf (→Wn) powtórzony  przed fis1 w ostatnim akordzie l.r. W Wa znaku tego nie ma ze względu na  rozplanowanie tekstu – 2. połowa taktu wydrukowana jest w nowej linii, w związku z czym przed 3. akordem powtórzono wszystkie trzy znaki z początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze