mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 208-211

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato w A

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.                 Tu kropki nad basami w t. 1, jak w TGTU

32 kliniki w Wn (→Wf,Wa)

4 takty kliników

32 kliniki i krop­ki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Dodanie znaków w partii l.r. wydaje się uzasad­nione i jako takie mogło wyjść od Chopina. Zda­niem redakcji, nie dotyczy to jednak zastąpienia wpisanych w A kropek przez kliniki – albo do­pisa­ne w egzemplarzu korektowym (być może przez Chopina) znaki zostały błędnie odczytane, albo dopisujący je (być może Chopin) użył klini­ków, by dostosować się do już wydrukowanych kliników. W tekście głównym uwzględniamy zatem dodane znaki, zachowując wszakże ich zróżnicowanie wzorowane na autentycznych oznaczeniach partii pr.r. i w pewnym sensie potwierdzone kropkami l.r. w A w t. 208.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki

t. 208

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w A (→Wn1→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

1-2 nad f1-b1 + 4 x 5 nad górnymi w t. 1
..

Autentyczności palcowania Wn2 nie można całkiem wykluczyć, jednak kilka chwytów sprzecznych z Chopinowskim palcowaniem poświadczonym w innych utworach przemawia przeciwko tej możliwości (patrz t. 55-58). W przypadku cyfr dodanych w tej wariacji kwestionować można nie same cyfry, ale wybór nut, które nimi opatrzono – użycie palców 1-2 na wszystkich dwudźwiękach jest tak samo niewątpliwe, jak użycie 5. palca na parzystych, górnych szesnastkach, w związku z czym dziwi ich odmienne potraktowanie. To samo zastrzeżenie można zgłosić w drugim miejscu, w którym dodano palcowanie – w t. 230.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 208-227

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Wiązania po 2 szesnastki w A

EZTU cała strona (wiązania i część laseczek). Zrobiona tylko 1. linijka.

Wiązania po 4 szesnastki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

! miniat: Wn1.                          EZnieU
..

W tekście głównym odtwarzamy niestandardowe wiązania A. Typowe, czteroszesnastkowe wiązania wydań to następstwo ułatwienia sobie pracy – 2 razy mniej elementów do wysztychowania – przez sztycharza Wn1. Dotyczy całej wariacji IV.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 209

Utwór: op. 43, Tarantela

A, KF3 (→Wf→Ww), Wn

Wa
..

W Wa pierwsza nuta w p.r. jest zapisana także jako ćwierćnuta z kropką. W pozostałych źródłach jest w tym miejscu tylko ósemka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 209

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Jako dolną nutę na 1. ćwierćnucie taktu Wf1 (→Wf2) ma c, co skorygowano w Wf3 (→Wf4) i w podkładzie do Wa. Także KG (→Wn) ma poprawnie B.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa