mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 145-147

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w t. 145-146 w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 145-146 i półnuta 147, tylko górna 5-linia, ścieśnione.   Tu EZnieU (łuk i kawałek)

Bez łuku w t. 145-146 w Wf1 (→Wf2)

EZnieU tylko "kawałek" 147

Łuk tenuto w Wf3 (→Wf4)

EZTU (łuk i kawałek)

Łuk w t. 145-148 w Wa

EZnieU1 (tylko długi kawałek, bez końcówki)
..

Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog.
Łuk Wa może być wynikiem błędnego odczytania wpisanego przez Chopina w podkładzie łuku tenuto – jak w Wf3 – jako przedłużenia na poprzednie takty łuku z t. 147.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto

t. 145-155

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W źródłach opartych bezpośrednio na [A] brakuje kasowników podwyższających ces na c – w KG w t. 145 i 147, w Wf1 w t. 147. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn i Wf2, tak iż wszystkie pozostałe źródła mają prawidłowy tekst. Podobnie w t. 153 i 155, choć tam w Wf drugi  dodano dopiero w Wf4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 145-146

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG (→Wn1) przeoczono kropki przedłużające półnuty w t. 145, a w Wn1 kropek nie ma także w następnym takcie. Pozostałe wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 145-146

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W każdym z tych taktów w Wn1 brak pierwszego łuku pr.r. Jest to zapewne przeoczenie sztycharza, poprawione w Wn2. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 2. ósemki w A (prawdopodobne odczytanie) i Wn2

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Łuk od 1. ósemki w A (możliwe odczytanie→Wn1→Wf→Wa)
..

Moment rozpoczęcia łuku l.r. w 1. połowie taktu nie jest w A jasny, gdyż zlewa się on częściowo z określeniem con forza. Przyjmujemy, że łuk biegnie od 2. ósemki, gdyż takie łuki mają oparte na podobnej fakturze t. 241-246, a także t. 32 i 81 w II części Koncertu. Wersję większości wydań można jednak uważać za równorzędne odczytanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn