Zagadnienia : Błędy KG

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Oktawa w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ta ósemka z ćwierćnutą        Tu pusta klisza (bez ćwierćnuty)

Akord w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

..

Brak wewnętrznej nuty na 3. mierze taktu to niemal na pewno błąd KG (→Wn1).
W Wf nuta występuje, lecz brak przed nią  przywracającego Fis. Poprawny tekst mają Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 110

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

KG nie ma tu chorągiewki ósemkowej, co jest zapewne pomyłką kopisty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG

t. 112-114

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Druga ósemka pr.r. jest w KG w każdym z tych taktów zapisana zbyt nisko, tak iż można by ją odczytać jako F lub Fis. Odpowiednie nuty l.r. pozwalają domyślić się prawidłowego tekstu, choć w t. 113 także nuta l.r. zapisana jest błędnie jako Ais1. Pozostałe źródła – w tym Wn, oparte na KG – mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 112

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Przed akordem l.r. na 2. mierze taktu w KG i Wf (→Wa1) nie ma znaków chromatycznych. Niezbędny  podwyższający ces1 na c1 dodano w Wn i Wa2. W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed es1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 113

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG (→Wn1) i Wa przed ćwierćnutami nie ma znaków chromatycznych, tak iż należałoby je odczytywać jako cis i cis2. Mimo iż brzmieniowo wersja ta nie budzi zastrzeżeń, o przeoczeniu kasowników świadczą:

  • logika przebiegu harmonicznego – ta i poprzednia triola tworzą skróconą wersję motywu wykorzystanego w progresji w t. 109-112. W tej skróconej postaci jest on następnie powtórzony jeszcze dwukrotnie w dalszej części t. 113-114. Nie ma powodu, by w tym jednym miejscu rezygnować z półtonowego kroku ćwierćnut wypełniających oktawy;
  • myląca ortografia chromatyczna – zmiana des na cis mimo zachowania regularnej notacji oktaw w tonacji f-moll;
  • znaki dodane – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG