Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 169

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD, możliwe odczytanie

!!!   miniat: 4 ósemki, tylko górna 5-linia, bez stretto.             EZnieU

Bez palcowania lekcyjnego

..
Interpretacja palcowania WfD nie jest prosta, gdyż cyfry wpisywano kilkakrotnie jedne na drugich, co utrudnia ich odczytanie. Początkowo delikatnym pismem postawiono 3 lub 4 dwójki: . Późniejsza warstwa obejmuje pary cyfr objętych łuczkami; niektóre z nich były przypuszczalnie zmieniane, ale jako ostateczne pozostawiono najprawdopodobniej 3 grupy 32. Notacja taka używana bywa na ogół do oznaczenia zamiany palców, jednak w tym kontekście należałoby oczekiwać raczej par 23, jak to Chopin oznaczył w Wariacjach op. 2, t. 59 i 61. Być może więc, mimo poprawek, zapis nadal jest błędny. Inna możliwość to trzykrotne, równoczesne uderzanie dwoma palcami. Sugestii tego typu wyjątkowego palcowania wyrazowego można się dopatrzyć także w Mazurku a op. 59 nr 1, t. 25.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Różnice palcowania

t. 169

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Palcowanie wpisane do WfJ

Bez palcowania lekcyjnego

..

Podajemy Chopinowskie palcowanie, wpisane ołówkiem do WfJ.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfJ

t. 169

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed d2 i d.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 169

Utwór: op. 22, Polonez

 na 2. miarę taktu w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia z pedałem.                             TGTU

 na końcu taktu w Wn

po ostatnim akordzie = EZnieU

..

Umieszczenie w Wn znaku  na końcu taktu to dowolna i niewątpliwie błędna adiustacja. W wydaniu tym w podobnie błędny sposób odtworzono pedalizację także w t. 170, 171 i 172.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 169

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Dwudźwięk w Wn

Wn puste

Trójdźwięk w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=z fis1

Wariantowa propozycja redakcji

..

Zdaniem redakcji ani kryteria źródłowe, ani stylistyczne nie pozwalają wyróżnić którejś z tych wersji. Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.

Brak dźwięku fis1 w Wn to zapewne przeoczenie sztycharza.

[teraz jak na to patrzę, to tak to wygląda, jakby w Wf coś tam było kombinowane, więc może dorabiali w czasie korekty?

Brak dźwięku fis1 w Wn może być wynikiem przeoczenia sztycharza, jednak delikatne rozmycie w Wf sugeruje, że być może Chopin dodał ten dźwięk na późniejszym etapie.]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Połowiczne korekty