Trudno ustalić, jak doszło do powstania różnicy pomiędzy Wn a Wf (→Wa) w tym miejscu:
- obie wersje mogą być autentyczne, gdyż nie budzą żadnych wątpliwości stylistycznych;
- każda z nich może też być następstwem pomyłki – przeoczenie nuty w Wn, a niedokończona (połowiczna) korekta w Wf (do wydrukowanej omyłkowo kwinty h-fis1 dodano a1, które miało zastąpić fis1, lecz błędnej nuty nie usunięto – por. np. Koncert f op. 21, cz. III, t. 282 czy Etiudę Es op. 10 nr 11, t. 4).
Porównanie z analogicznym t. 228, w którym odpowiednia ćwierćnuta ma 3 nuty (fis-cis1-e1) zdaje się przemawiać za wersją z fis1. Z drugiej strony jednak, porównanie par taktów (t. 169-170 i 228-229) w wersji bez fis1 ukazuje jakże Chopinowskie, subtelne zróżnicowanie obu miejsc – za pierwszym razem partia l.r. zawiera po 3 nuty w każdym takcie, z nienagannym prowadzeniem głosów, za drugim w obu taktach występują po 4 nuty, co współgra z kilkoma innymi różnicami partii l.r., wzbogacającymi brzmieniowo drugie przeprowadzenie tej frazy (np. przednutka w t. 230 czy tercja na 3. mierze t. 233).
Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Autentyczne korekty Wf, Połowiczne korekty
notacja: Wysokość
