mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 169

We wszystkich źródłach z wyjątkiem Wa trzecia ósemka ges²w partii p.r. występuje bez . Traktujemy to jako przeoczenie i dodajemy w tekście głównym ze względu na brak przesłanek sugerujących wystąpienie dźwięku g jedynie w tym takcie frazy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 169-170

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

W Wn łuki (w partii obu rąk) są w tym miejscu przerwane. Jest to wyraźny błąd, spowodowany przypuszczalnie mylnym odczytaniem łuku i przenośnika oktawowego w KG.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 169

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

dis¹ w A (→Wf,KG→Wn)

d¹ w Wa

dis¹ z proponowane przez redakcję

Przy dolnej nucie 1. seksty w 2. połowie taktu nie ma znaku chromatycznego ani w A, ani w korygowanych przez Chopina KG i Wf. Należy więc przyjąć, że nuta ta ma brzmieć dis¹ i tę wersję, uzupełnioną o przypominający , podajemy w tekście głównym. Trzeba jednak zaznaczyć, że Chopin bardzo często zapominał o odwołaniu alteracji, zwłaszcza gdy – tak jak tu – miały miejsce w innym głosie (por. np. Etiudę a op. 10 nr 2, t. 1 i analog., Des op. 25 nr 8, t. 3, gis op. 25 nr 6, t. 4 czy Koncert f op. 21, cz. III, t. 422 i analog.). W tej sytuacji nie można całkowicie wykluczyć autentyczności wersji z d¹, mimo że Chopin, który niemal na pewno nie brał udziału w przygotowywaniu Wa, nie mógł dodać widocznego w tym wydaniu .