- « Poprzednia
- 1
- …
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- …
- 3706
- Następna »
t. 7
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Zatrzymanie gis aż do końca taktu, jak jest w A i wszystkich pozostałych źródłach, jest niewygodne pianistycznie i praktycznie niesłyszalne na tle granego z pedałem trylu w basie. Jest to więc niemal na pewno pomyłka Chopina, który nie zwrócił uwagi, że w tym takcie – inaczej niż we wszystkich analogicznych – pierwsza nuta taktu nie jest częścią akordu na jego 3. mierze. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Nieduży łuk łączący trylowaną ćwierćnutę z ósemką rozpoczynającą następny takt przeoczono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 7
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Chopin zaczął kreślić i poprawiać partię pr.r., po czym zdecydował się zapisać cały takt jeszcze raz na pięcioliniach poniżej. Zmiany dotyczyły prawdopodobnie dwóch elementów:
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej |
||||||
t. 7
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Notacja grupki drobnych nut szesnastkami, choć wprowadzona przez adiustatorów Wa i Wn2 przypuszczalnie pod wpływem analogicznego t. 25, była użyta przez Chopina także w omawianym takcie – patrz sąsiednia uwaga. Niewykluczone zresztą, iż zmiana szesnastek na ósemki była tylko skutkiem nieuwagi przy przepisywaniu tego taktu. Wersję z szesnastkami można zatem traktować jako dopuszczalny wariant zapisu (obie pisownie w praktyce oznaczają to samo wykonanie). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Mimo niebudzącego wątpliwości zapisu A łuki l.r. odtworzono błędnie zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). Fontana pominął oba łuki A, opatrzył jednak konwencjonalnymi łukami triole w t. 8 (zrobił to także w t. 12). Trudno natomiast wskazać, co mogło skłonić sztycharza Wf do sprzecznego z zapisem A połączenia łuków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- …
- 3706
- Następna »