mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 121-122

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W A nie ma kasowników przy dolnych nutach większości oktaw (jest tylko przed H na początku t. 122). W Wn (→Ww) dodano tylko kasowniki e i E. W Wa1 w t. 122 nie ma w partii l.r. ani jednego znaku chromatycznego, co poprawiono w Wa2, dodając po 2 kasowniki przed 1., 2. i 4. oktawą. W pełni poprawny tekst ma jedynie Wf.
Patrz też t. 123-124.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 121-122

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

! miniat: wycinek jw.                     EZTU

2 łuki w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU

1 łuk w Wa

EZnieU tylko 121
..

W A łuk w t. 120, ostatnim w linijce, dochodzi do kreski taktowej, jest to jednak bardzo blisko ostatniej ósemki, tak iż można go interpretować zarówno jako kończący się w tym takcie, jak i prowadzący dalej. Początek łuku w t. 121 jest mylący – główna część łuku zaczyna się nad 1. ósemką, jednak Chopin zaczął go pisać znacznie wcześniej, co jest słabo widoczne z powodu przerwy w dopływie atramentu. Przy uwzględnieniu całości łuku wskazuje on niewątpliwie na kontynuację z poprzedniego taktu. W tekście głównym podajemy zatem ciągły łuk, co zresztą jest naturalniejsze od strony muzycznej. Wersja wydań wynika z niedokładnego odczytania łuków przez sztycharza Wn, a w przypadku Wa jeszcze z przeoczenia sztycharza Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 121-123

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma  przywracającego es3 w t. 121 oraz obniżającego d2 na des2 w t. 122 i na przedostatniej ósemce t. 123, a także g1 na ges1 w t. 123. Wszystkie znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 121

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A

! miniat: wycinek.                 EZTU (2 linijki)

Dłuższe  w Wn (→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek Wn.                EZnieU
..

Widełki  rozpoczynające się w poprzednim takcie mają w A ramiona różnej długości. Tak jak w wielu innych podobnych sytuacjach za miarodajne uznajemy górne ramię, pisane jako pierwsze. Wersja Wn (→Wf,Wa,Ww) to adiustacja podobnego typu jak w przypadku łuku w tych taktach lub pomyłka – sztycharz mógł za dolne ramię znaku wziąć łuk, w A wpisany nad oktawami l.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 121-123

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Łuki do ósemki w Wf (→Wn)

Łuki nad trzydziestodwójkami w Wa
..

Skrócenie łuków nad trzydziestodwójkami w 1. połowach t. 121 i 123 to prawdopodobnie rutynowa adiustacja Wa – łuki dopasowano do grup trzydziestodwójek, a zarazem ujednolicono z łukami na końcu tych taktów. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa