Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 124

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g1 (por. autentyczny  w t. 122).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 124

Utwór: op. 22, Polonez

..

Pod przenośnikiem oktawowym nie ma w Wf (→Wn1) ani jednego znaku chromatycznego. Oczywistą niedokładność – wcześniejsze bemole przed des2ges2 uważano za wystarczające – poprawiono w Wa i – częściowo – w Wn2 (→Wn3), w którym dodano tylko  przed ges3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 124-125

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Ciągły łuk w Af (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko dolna 5-linia.             EZTU

2 łuki w Wn, odczyt dosłowny

EZnieU2 lewy + dolny prawy

Interpretacja kontekstowa Wn, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2 lewy + EZnieU prawy

..

W tekście głównym podajemy ciągły łuk Af, odtworzony w Wf i Wa z drobnymi niedokładnościami związanymi z przejściem od t. 125 na nową linię tekstu – w Wa łuk w t. 124 doprowadzono tylko do ćwierćnuty gis, natomiast w Wf kontynuacja łuku w nowej linii umieszczona jest pod pięciolinią. Rozdzielone łuki Wn mogą być autentyczne – wydaje się, że w trakcie pisania [An] Chopin stopniowo uzupełniał łukowanie partii l.r., a Af przedstawia końcowy efekt tego procesu (w Wn2 łuk kończący się w t. 124 odtworzono niedokładnie, tak iż wydaje się kończyć na ais). Rozpoczynający się w t. 125 łuk, dodany być może w korekcie Wn1, umieszczono pod pięciolinią prawdopodobnie dla uniknięcia komplkacji graficznych w t. 128. Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy zatem łuk o takim samym zasięgu, lecz poprowadzony nad głosem tenorowym, którego dotyczy. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 124-125

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w Af (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, 3. miara 124 + 125, tylko górna 5-linia.                    Tu bez kliszy 

 w Wn

EZnieU

 proponowane przez redakcję

EZTU

..

Krótkie widełki  są w Wn odtworzone najprawdopodobniej niedokładnie. Znak dotyczy bowiem wyraźnie partii pr.r. i zdaje się nakazywać crescendo na początku trwającego cały takt akordu. Jest to więc albo odwrócony akcent długi, albo – co bardziej prawdopodobne –  podkreślające krok sekundowy na przejściu t. 124-125. Tę ostatnią interpretację proponujemy w tekście głównym. Podobne oznaczenie takich motywów, nierzadko błędnie odtwarzane przez sztycharzy, spotykamy wielokrotnie w utworach Chopina, np. w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 84.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 124

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent długi l.r. w A

TGTU

Akcent długi pr.r. w Wf

EZnieU

Krótki akcent pr.r. w Wn

jak war_22 tylko krótki

 w Wa

EZnieU1

..

Wyraźny akcent długi nad akordem l.r. jest ze względu na wysoką pozycję akordu wpisany w A częściowo na górnej pięciolinii, przez co w Wf (→Wn,Wa) połączono go z partią pr.r.. Spowodowało to także przesunięcie znaku w poziomie, tak iż w Wf wygląda on jak akcent długi pod ósemką dis3. Tak też go zrozumiano w Wn, zmniejszając go jednak do rozmiarów zwykłego, krótkiego akcentu. W Wa uznano znak za krótkie diminuendo i jeszcze nieco przesunięto w lewo.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności A