mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 335-336

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuki w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

TGTU (opis jak przy poprzednim wariancie)

Łuki Wn

koniec łuku ostatnia szesnastka t. 335, początek nowego 1. szesnastka t. 336
..

Przed 1. szesnastką rozpoczynającego nową linię tekstu t. 336 Wf (→Wa) ma dokończenie łuku z poprzedniej linii. Jednak w t. 335 łuk dochodzi tylko do ostatniej szesnastki, niemal na pewno błędnie – por. łuki w t. 327-328. W Wn niezgodność łuków usunięto, pomijając końcówkę łuku w t. 336 i rozpoczynając nowy łuk od 1. nuty tego taktu, co z pewnością jest dowolną adiustacją.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 335-336

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Łuki ApI są wpisane od niechcenia, raczej jako zamarkowanie intencji niż faktyczne znaki. Intencją tą były zapewne łuki obejmujące cały pasaż, aż do 1. ósemki t. 336.
W A oba łuki – zarówno pr.r., jak i l.r. – wskazują na kontynuację w t. 335 (na końcu linii), czego jednak nie potwierdza t. 336, w którym nie ma ich dokończenia. W tym wypadku nie ulega wątpliwości, że łuki mają dochodzić do końca pasażu i tak też to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa). W WfSB łuk l.r. sięga omyłkowo tylko do końca t. 335.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku , Niedokładności WfSB

t. 369-370

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

F1 przetrzymane w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

TGTU = łuk na dwóch systemach

F1 powtórzone w Wn3

Tu pusta klisza 
..

W Wf (→Wn1→Wn2) łuk przetrzymujący F1 znajduje się tylko w t. 169 (na końcu linii). W Wa oczywistą usterkę poprawiono, natomiast w Wn3 łuk pominięto całkiem, co jest prawdopodobnie błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn

t. 369-370

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia.               EZTU = 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa) i Wn

EZnieU
..

W A łuk na końcu t. 369 wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 370, na początku nowej strony. Także zapis KF można uznać za mylący pod tym względem. Porównanie z trzema analogicznymi miejscami – t. 268-269, 288-289 i 390-391 – przemawia zdecydowanie za niedokładnością przeciągniętego łuku w t. 369. W tekście głównym podajemy więc łuki rozdzielone, ale wersję wydań z ciągłym łukiem można w tym wypadku traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 376-377

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

TGTU = prawy koniec 376 i końcówka w 377

Łuk do początku t. 377 w ApI i A

EZnieU2 = prawy koniec 375-6 i końcówka w 377; koor ApI

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

Łuk do ostatniej nuty t. 376 w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany Wn1, ostatnia triola 376 + 1. triola 377, tylko dolna 5-linia.                            Tu prawy koniec łuku tylko do c
..

W Wn (→Wa) łuk rozpoczynający się w t. 376, ostatnim w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, jednak w t. 377 nie ma jego dokończenia. W Wf i WfSB łuk doprowadzono tylko do ostatniej szesnastki t. 376, interpretując zapis Wn jako niedokładną końcówkę łuku. Podobnie interpretujemy to w transkrypcji merytorycznej Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku