Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku
- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 25
- Następna »
t. 169-170
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A (→Wf→Wn) t. 169 jest ostatni w linii, co spowodowało niedokładność w odtworzeniu łuku – na końcu t. 169 wymienione wydania sugerują kontynuację łuku, ale w t. 170 rozpoczynają nowy od 1. ćwierćnuty. W Wa i Wn1a takty te występują w jednej linii i w każdym z nich zinterpretowano ten niejasny zapis inaczej – w Wa łuki rozdzielono, a w Wn1a połączono. Niedokładny zapis Wf i Wn odtwarzamy w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"), natomiast jako tekst tych wydań (wersja "redakcja") przyjmujemy ciągły łuk, zgodnie z A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn |
|||||
t. 180-181
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Mimo braku dokończenia łuku w rozpoczynającym nową stronę A t. 181, bardzo wyraźnie przeciągnięta końcówka łuku w t. 180 nie pozostawia wątpliwości co do intencji Chopina (podobnie w analogicznym t. 631). Nie jest to jednak tak oczywiste w KF, tak iż w Wn łuk doprowadzono tylko do końca t. 180. Niedokładny zapis A powtórzono bez zmian w Wf, natomiast w Wa łuk doprowadzono wyraźnie do t. 181, a ponadto dodano dowolnie analogiczny łuk pod pięciolinią – patrz uwaga o pedalizacji w t. 179-180. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||
t. 181-184
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Tak jak w analogicznych t. 177-180, trzy łuki pr.r. zostały w KG (→Wn) dopisane niemal na pewno przez Chopina. W Wn1 łuk w t. 183 (ostatnim w linii) dochodzi błędnie tylko do ostatniej szesnastki, mimo że w następnym takcie znajduje się jego dokończenie. Usterkę poprawiono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||
t. 182
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Na końcu t. 182 i 186, ostatnich w linii tekstu, łuki A sugerują kontynuację, czego jednak nie potwierdzają nowe łuki w t. 183 i 187. Interpretacja przyjęta w Wf (→Wn,Wa) wydaje się racjonalna, biorąc pod uwagę dłuższe łuki w t. 180-181 i 184-185. W tekście głównym proponujemy alternatywną interpretację, w której zakres łuków powiązany jest ze zmianami harmonicznymi – poszczególne łuki obejmują figurację opartą na jednym akordzie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||
t. 188
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG) łuk l.r. urywa się w połowie taktu, co w A jest spowodowane zapisaniem 2. połowy na nowej stronie. Tak też to zrozumiano w Wf i Wa, w których łuk dochodzi do końca taktu. W układzie graficznym KG, w którym takt nie jest podzielony, błędne skrócenie łuku nie jest tak oczywiste i zostało dosłownie odtworzone w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 25
- Następna »