mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 7

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

..

Ostrzegawczego  przed f nie ma w KLI i Wn1. Brak znaku w Wn1 sugeruje, że znak dodano dopiero w ostatniej korekcie Wf, co potwierdzają widoczne ślady wprowadzania zmian.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuty w KLI i Ao

!!!    miniat: 3 ćwierćnuty tego taktu, tylko dolna (tekst TGTU).     Tu pusta klisza

Ósemki i pauzy w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU=chorągiewki i pauzy
..

Wprowadzone w Wfkor (→Wf→Wn,Wa) dostosowanie notacji l.r. do rytmu poprzednich taktów jest niewątpliwym ulepszeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Seksta w KLI

!!!    miniat: tylko ten akord,     tu pusta klisza

Akord w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU (na miniaturze ósemka)
..

Brak e1 w KLI może być wersją pierwotną lub – co znacznie prawdopodobniejsze – błędem kopisty (pominięcia zapisanych z użyciem linii dodanych, wewnętrznych nut akordów zdarzały się dość często przy odczytywaniu Chopinowskich autografów).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e-moll w KLI (interpretacja) i Ao

!!!   miniat: 6 szesnastek, obie 5-linie, tekst l.r. KLI.       Tu TGTU (kaso g2)

e-moll w Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   TGTU

E-dur w Wn1

!!!    bez kaso g2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)

E-dur w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!    # gis2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)
..

Na 2. mierze taktu podajemy w pr.r. akord e-moll (z  przed g2) według Wf (→Wa2→Wa3) i Ao. Kasownika tego nie ma jednak w Wfkor, ani nie było go w egzemplarzu służącym za podkład Wn. Aby uniknąć niezgodności trybu między partiami obu rąk, adiustator Wn1 zdecydował się na dodanie  podwyższającego g1 na gis1 w l.r. W Wn2 i dalszych dodano jeszcze  przed gis2 w pr.r. Te dowolne zmiany wprowadzono także w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

fis1-a1 w KLI (interpretacja)

dis1-a1 w Ao

!!!     (ćwierćnuta)

fis1-h1 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU (ósemka i pauza)
..

Jako najwyższą nutę akordu podajemy w tekście głównym h1, które Chopin wprowadził zamiast wcześniejszego a1 jeszcze przygotowując podkład dla Wf (→Wn,Wa). Wewnętrzna nuta akordu zdradza wahanie Chopina pomiędzy fis1 w KLI i Wf (→Wn,Wa) a dis1 w Ao.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu