mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6-8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

Ostrzegawczy  przed es2 na początku t. 6 został dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym dodajemy jeszcze kilka ostrzegawczych znaków w t. 8 – bemole przed as2 na 3. i as1 na 5. ósemce oraz  przed f2 na 6. ósemce. Bemole dodano już w Wn2 (→Wn3→Wn4), a pierwszy z nich także w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn)

!!!     Tu pusta klisza 

Palcowanie wpisane w WfD

!!!    TGTU  (2x'4' w nawiasie)

Palcowanie Wa

!!!     tylko górna 5-linia. Nad:  '4534 4534';   Pod '1212' x 2 (corel – kontynuować, upychając nad wiązaniami);      
..

W tekście głównym uwzględniamy palcowanie wpisane przez Chopina do WfD. Obfite palcowanie Fontany w Wa obejmuje m.in. identyczne wskazanie dwukrotnego użycia 4. palca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W partii pr.r. w Wf widoczne są w tym takcie ślady korygowania aż sześciu błędnych nut. Błędy sztycharza wynikały tu z rutynowego podejścia, zakładającego występowanie najprostszych schematów figuracji – .

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Wersje AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palcowań, łuku i dynamiki.        Tu w 1. połowie oba głosy na laskach w dół (jako dolny głos), bez 2. szesnastki a1; nad tym górny głos wiązany po dwie szesnastki h1-cis2 cis2-h1.       W 2. połowie górny głos = ósemka a1 (transkr) z kropką (red) i szesnastka h1; dolny = TGTU.   Nad 1. szesnastką taktu gwiazdka odnośnika; odnośnik u dołu strony: (transkr) osia: / (red) ossia:  (krój jak cresc.) i przykład na pięciolinii 4 mm, 1. pół taktu = TGTU

Wersja A (→Wf→Wn,Wa)

!!!! TGTU
..

Na etapie pisania AI Chopin poszukiwał jeszcze najlepszej kontynuacji melodycznej dla pierwszej, pięciotaktowej frazy. W 1. połowie taktu po wielokrotnych skreśleniach zapisał dwie wersje, z których ostatecznie przyjęta została druga, oznaczona w tym rękopisie jako ossia. Jedyna wersja 2. połowy taktu została później zmieniona w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

 w A

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palców.     TGTU

 w Wf (→Wn,Wa)
..

Skrócenie widełek  w Wf (→Wn,Wa) jest z pewnością dowolnością sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf