mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6-7

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Dwa znaki  w Wf (→Wa)

!!!   [miniat : górna 5-linia, odpowiednie półtora taktu, bez szczątków łuku l.r., t. 7 trochę ścieśniony (niedużo).

Tu dwa znaki, pierwszy od półnuty w t. 6 do początku ostatniej ósemki tego taktu (pół taktu), drugi tak samo w t. 7 (cały takt)]

Możliwa interpretacja Wf1

!!!   ["dawne TGTU" = jeden znak na półtora taktu]

Wn

!!!   [tylko znak w t. 7]

Wariantowa propozycja redakcji

!!!!!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[dwa znaki jak Wf, tylko pierwszy w nawiasie okrągłym (wziąć ten od pedału albo od łuku 18-19 i ewentualnie wielkość ładnie dopasować)]
..

W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, uwzględniające wersję zarówno Wn, jak i Wf (→Wa). Dwa znaki  widoczne w Wf1 (→Wf2,Wa) mogły odpowiadać jednemu dłuższemu znakowi w autografie, albowiem w czasach Chopina, gdy widełki  musiały być podzielone ze względu na rozpoczynającą się nową linię tekstu, wydawcy zastępowali je czasem dwoma znakami . Z tego względu proponujemy także alternatywną wersję z taką właśnie interpretacją znaków. Problem ten, ze względu na różnice w źródłach i wyraźne analogie w budowie motywów, pojawia się także w dziesięciu podobnych miejscach w dalszym biegu Preludium (na tej stronie w t. 10-11 i 20-21).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 6-21

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

..

Całe nuty, będące składnikami akordów zawierających oprócz tego nuty o innych wartościach rytmicznych, są w Wn umieszczane blisko połowy taktu, mniej więcej nad 4. ósemką l.r. Pisownia taka, charakterystyczna dla autografów Chopina, obecnie od dawna wyszła z użycia. W Wf tendencja do graficznego wydzielenia całych nut występuje znacznie mniej wyraźnie, podczas gdy Wa ma pisownię zbliżoną do współczesnej.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 6-20

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Notacja Wf (→Wa)

!!!   [miniat : 5. i 6. ósemka, górna 5-linia, bez łuku i dynamiki.

Tu "dawne TGTU" w t. 6, 10 i 20 (razem z łukiem, bo w drugim wariancie będzie wyżej)]

Wn

!!!!!!!!!!!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Laska dolnej półnuty z lewej w dół do wiązania ósemek, z prawej laska do góry dla całej okatwy (tej samej długości, co ta co była po lewej, 243). Odpowiednio łuk ustawić - lewy koniec wyżej. Te łuki nie podlegają na szczęście podmianom, więc mogą tu być dopisane do klisz]
..

Dla oktawy w połowie t. 6, 10 i 20 do tekstu głównego przyjmujemy dwugłosową notację Wn, odpowiadającą notacji t. 8 i analog. Maksymalnie oszczędna pisownia Wf (→Wa) jest w swej prostocie bardzo Chopinowska, a co za tym idzie z pewnością autentyczna, jednak prawdopodobnie wcześniejsza (por. uwagę do t. 26).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 6

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez określenia w KJ i Wp

!!!   miniat jak w t. 5-6 o łukach (bez łuku i nawiasu). Tu pusta klisza

dim. w WF

!!!   dim. na prawo od c1.
..

Określenie dim., jako zgodne z naturalnym frazowaniem, może odpowiadać intencji Chopina, mimo że przypuszczalnie zostało dodane w WF przez Fontanę. Por. uwagę w t. 9.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 6

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Rytm w KJ (odczyt dosłowny)

!!!   Miniat: 2. i 3. miara taktu, obie 5-linie. Tu na górenj podwójnie punktowana tercja i ósemka, a na dolnej 4 ósemki

Rytm w KJ (interpretacja) i WF

!!!   jak KJ redakcja

Wp

!!!   TGTU
..

Rytm WF (równe ósemki na końcu taktu) i – mimo błędu – KJ najprawdopodobniej odpowiada pisowni [AI]. W niewątpliwie późniejszej wersji [A] (→Wp) Chopin ujednolicił rytm 3. miary taktu w t. 1-3 i 5-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ