mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 4

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez znaku w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.      Tu pusta klisza 

Akcent długi w Wf
..

Obecność akcentu tylko w Wf sugeruje, że został on dodany przez Chopina w korekcie tego wydania (lub jeszcze w rękopiśmiennym podkładzie). Na długość akcentu wskazuje jego umiejscowienie na prawo od nuty. Podobnie w t. 8, gdzie zresztą znak jest nie tylko przesunięty, ale i dłuższy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Bez łuku w A (→Wn1) i Wf

!!!   miniat: jak widać.             Tu pusta klisza 

Łuk Wa

!!!     TGTU

Łuk Wn2 (→Wn3)

!!!     jeden łuk EZnieU
..

W A (→Wn1) i Wf część partii l.r. w 2. połowie taktu zapisana jest na górnej pięciolinii, pod partią pr.r. W takim układzie graficznym ostatnie 6 sekst l.r. objęte jest de facto łukiem nad partią pr.r. W przyjętym przez nas układzie graficznym oddanie sensu notacji Chopinowskiej wymaga uzupełnienia łuku, co zrobiono zresztą już w Wa i Wn2 (→Wn3). W tekście głównym podajemy łuk Wa, gdyż mógł on być w tej postaci zapisany przez Chopina, jednak rozwiązanie przyjęte w Wn2 wydaje się trafniej przekazywać ideę pisowni kompozytora.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

ces1-des1-f1 w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.      TGTU (bez bemola)

as-ces1-f1 w Wf

!!!!       bez bemola 
..

Wersja Wf jest wcześniejsza – w KG widać poprawkę, w której as zostało skreślone, a des1 prawdopodobnie dopisane. Podobna zmiana była przypuszczalnie wprowadzona w podkładzie do Wa. Zdaniem redakcji, obie wersje są wszakże stylistycznie mniej więcej równoważne, a dekadę później Chopin nie widział powodu, by pierwotną wersję zmieniać w egzemplarzach uczniowskich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KG

t. 4-5

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Łuk w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: 2. połowa t. 4 i 1. ćwierć t. 5, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu TGTU (łuk l.r. w t. 4 i Ped w t. 5)

Łuk Wf

!!!      łuk w t. 4 do kontynuacji + EZnieU w t. 5 (łuk i Ped)
..

Prawdopodobnie tylko jeden z tych łuków jest autentyczny, a różnica jest wynikiem odmiennej interpretacji zapisu [A], być może nieprecyzyj­ne­go. W tekście głównym podajemy łuk występujący w źródle podstawowym – KG (→Wn) – potwierdzony także w Wa. Doprowadzenie linii basu legato aż do A1 jest wprawdzie od strony wykonawczej również uzasadnione, ale fermata sugeruje przerwanie ciągłości biegu muzyki po t. 4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 4-6

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

W t. 6, rozpoczynającym w A (→Wf→Wn) nową linię tekstu, Chopin wpisał nowe widełki . Jednak zasięg zarówno tego znaku, jak i poprzedniego (w t. 5) niedwuznacznie wskazują na intencję ciągłego crescenda w obu taktach. Tak też to odtworzono w wydaniach w wypisanej repetycji tych taktów (w Wa jednoznacznej pisowni użyto już przy pierwszym wystąpieniu tego miejsca). Biorąc pod uwagę, że w naszych transkrypcjach t. 5-6 wypadają w jednej liniii tekstu, stosujemy jeden znak , gdyż pozornie dosłowne odtworzenie dwóch znaków w takim układzie graficznym znacznie bardziej zmieniłoby ich sens.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Widełki dynamiczne kontynuujące