mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 35

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

g1 w AI, A (→KDP,Wn), Wf2 i Wa

!!!   miniat: te grupa, tylko górna 5-linia bez łuku.    TGTU

b1 w Wf1

!!!    3. od końca
..

Wersja Wf1 jest z pewnością pomyłką, poprawioną w Wf2. Wprawdzie w A widać identyczną poprawkę – skreślenie b1 i wpisanie g1 – ale dokładniejsza analiza zapisu ujawnia, że jest to najbardziej widoczna część większej korekty, obejmującej 5 ostatnich szesnastek pr.r. Chopin wpisał tu bowiem omyłkowo figurę pojawiającą się na końcu t. 37 i 39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Błędy A , Skreślenia A , Adiustacje Wf

t. 35

Utwór: op. 22, Polonez

c2 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, 2 ósemki, tylko górna 5-linia.           TGTU = 2. ósemka c2

as1 w Wa
..

as1 w Wa to najprawdopodobniej błąd sztycharza tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 36

Utwór: WN 55, Walc f-moll

AO (red.), AR (red.) AE (→KX)

AK

AG

KY

KC

KF

Wp, WfF, WnF
..

Poszczególne wersje różnią się rytmicznie i har­monicznie. Oprócz KF (gdzie występuje rytm punktowany), podstawą tych taktów jest rytm podwójnie punktowany: z pauzami ( w AO, AR, AE, KC, AG) bądź przetrzymaną nutą/współ­brzmieniem z poprzedniego taktu (w AK, F). AG ma odmienną harmonię od pozostałych wariantów – jego podstawą jest czterodźwięk zmniejszony, w przeciwieństwie do innych wersji, opartych na akordzie c-moll.
Chopin pominął niektóre pojedyncze pauzy w wersjach AO, AR i AG (także →KY), które uzupełniamy w redakcji.
Nutę c na 1. miarę l.r. KC można uznać za praw­do­podobny błąd "tercjowy" – niedokładność ko­pio­wania – wobec braku potwierdzenia w innych źródłach. Niemniej nie koliduje ona z harmonią tego taktu, więc dajemy ją jako oddzielny wariant.   

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy

t. 36

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

des1 w A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki, tylko dolna 5-linia.      TGTU

f1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!    ostatnia 8ka
..

W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A, w której cała 2. połowa taktu oznaczona jest jako powtórzenie pierwszej. Wersję tę poniekąd potwierdza też analogiczna figura w podobnym melodycznie i harmonicznie t. 24. Wersja Wf (→Wn,Wa) jest brzmieniowo bez zarzutu, tak iż mogłaby być wynikiem korekty Chopina, jednak ewentualne ślady dokonywania tej poprawki są wątpliwe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 37-38

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Ges1, des w KG i Wn2

!!!   miniat: t. 37 i 1. ósemka 38, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśniona 2. połowa t. 37.       TGTU bez kropki przedłużającej des

des-b, Ges w Wf

!!!      EZnieU

Ges1, des w Wn1

!!!      EZnieU5

Ges1, des w Wn3

!!!      TGTU 

B1, des w Wa1

!!!     EZnieU2

des-b, Ges w Wa2

!!!      EZnieU2

Ges1, des w Wa3

!!!      EZnieU4
..

W KG wersja rozpoczynająca się od Ges1 została wpisana przez Chopina w miejsce pierwotnej wersji Wf, zaczynającej się od seksty. To niewątpliwe ulepszenie zostało też wpisane w podkładzie do Wa1, w którym jednak odtworzono je niedokładnie – zarówno B1 na początku taktu, jak i brak łuku przetrzymującego des to zapewne błędy. Wa1 ma natomiast pominiętą w KG kropkę przedłużającą ćwierćnutę des. Tę niedokładność notacji KG poprawiono dopiero w Wn3, które dzięki temu jest jedynym źródłem, w którym wersja ostateczna zapisana jest bez błędów.
Wersje Wa2 i Wa3 to rezultat kolejnych adiustacji – w Wa2 wprowadzono wersję Wf (tylko w 1. połowie t. 37), natomiast w Wa3 przywrócono wersję ostateczną, ale w niedokładnie zanotowanej postaci zaczerpniętej z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KG