mUltimate Chopin

op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 9-13

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W KG (→Wn1), Wf i Wa nie ma kasowników podwyższających ces na c w t. 9 i 13 oraz ces1 na c1 w t. 12. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, a znaki zostały dopisane w WfD (w t. 9) oraz WfJ i WfS (wszystkie).
W Wn1 pominięto ponadto podwyższający ces1 na c1 w t. 10. Wn2 (→Wn3) ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 34

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Bez znaków w źródłach (odczyt dosłowny – Ces-ces)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      Tu pusta klisza 

Interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję (C-c)
..

Brak kasowników podwyższających Ces-ces na C-c jest niemal na pewno pomyłką Chopina, mimo że tego rodzaju przeoczenia znaków wprowadzających alterację nie są częste (ale zdarzają się, np. w Etiu­dzie f nr 2, t. 56). Oktawa C-c mogła się wydawać nie wymagającą kasowników z następujących powodów:

  • Chopin niejednokrotnie nie był pewien, czy ostatni lub następny po nim znak przykluczowy obowiązuje, czy nie, zwłaszcza przy większej ich liczbie (por. np. Etiudę gis nr 6, t. 7-8).
  • postępy chromatyczne są charakterystyczne dla struktury melodycznej szeregu fragmentów Etiudy, np. w t. 1-3, 10, 23-24 (w tym ostatnim występują także w strukturze harmonicznej). Ostatnim takim fragmentem są właśnie t. 32-36;
  • postęp harmoniczny na przejściu t. 34-35 miał prawdopodobnie nawiązywać do postępu w t. 32-33, gdzie występuje C-c. Mechanizm psychologi­czny przeoczenia kasowników mógł zatem być podobny do tego, który odpowiadał za pominięcia znaków aktualnej tonacji – tutaj pominięte były­by znaki aktualnego kontekstu harmonicznego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 37-38

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Ges1, des w KG i Wn2

!!!   miniat: t. 37 i 1. ósemka 38, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśniona 2. połowa t. 37.       TGTU bez kropki przedłużającej des

des-b, Ges w Wf

!!!      EZnieU

Ges1, des w Wn1

!!!      EZnieU5

Ges1, des w Wn3

!!!      TGTU 

B1, des w Wa1

!!!     EZnieU2

des-b, Ges w Wa2

!!!      EZnieU2

Ges1, des w Wa3

!!!      EZnieU4
..

W KG wersja rozpoczynająca się od Ges1 została wpisana przez Chopina w miejsce pierwotnej wersji Wf, zaczynającej się od seksty. To niewątpliwe ulepszenie zostało też wpisane w podkładzie do Wa1, w którym jednak odtworzono je niedokładnie – zarówno B1 na początku taktu, jak i brak łuku przetrzymującego des to zapewne błędy. Wa1 ma natomiast pominiętą w KG kropkę przedłużającą ćwierćnutę des. Tę niedokładność notacji KG poprawiono dopiero w Wn3, które dzięki temu jest jedynym źródłem, w którym wersja ostateczna zapisana jest bez błędów.
Wersje Wa2 i Wa3 to rezultat kolejnych adiustacji – w Wa2 wprowadzono wersję Wf (tylko w 1. połowie t. 37), natomiast w Wa3 przywrócono wersję ostateczną, ale w niedokładnie zanotowanej postaci zaczerpniętej z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KG