Zagadnienia : Akcenty długie
t. 650
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W wyniku porównania oznaczeń Wf w t. 646 i 648-650, interpretujemy znak w tym takcie jako akcent długi, odnoszący się do obu rąk. Znak umieszczono niżej także w Wn i Wa. Rozciągnięcie znaku w Wn3 to efekt działań adiustatora, który nie domyślając się akcentującego charakteru tego znaku, widział w nim jedynie diminuendo i przypuszczalnie chciał je dokładniej dopasować do opadającej części pasażu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 776-778
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Akcenty w t. 776 i 778 są w A wyraźnie dłuższe niż trzy poprzednie, czego nie odtworzono w Wa i Wn. Ponadto w Wa w t. 778, a w Wn2 (→Wn3) w obu taktach przydzielono osobne akcenty każdej z rąk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |