Zagadnienia : Akcenty długie

t. 650

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

pr.r. w Wf

!!!   miniat: ta co 649.          EZnieU

​​​​​​​dla obu rąk w Wn1 (→Wn2) i Wa

EZnieU1

Dłuższe  ​​​​​​​w Wn3

EZnieU2

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

EZTU

..

W wyniku porównania oznaczeń Wf w t. 646 i 648-650, interpretujemy znak ​​​​​​​w tym takcie jako akcent długi, odnoszący się do obu rąk. Znak umieszczono niżej także w Wn i Wa. Rozciągnięcie znaku w Wn3 to efekt działań adiustatora, który nie domyślając się akcentującego charakteru tego znaku, widział w nim jedynie diminuendo i przypuszczalnie chciał je dokładniej dopasować do opadającej części pasażu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 776-778

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcenty długie w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: wycinek te takty.                       EZTU

Krótkie akcenty w Wn i Wa

EZnieU

..

Akcenty w t. 776 i 778 są w A wyraźnie dłuższe niż trzy poprzednie, czego nie odtworzono w Wa i Wn. Ponadto w Wa w t. 778, a w Wn2 (→Wn3) w obu taktach przydzielono osobne akcenty każdej z rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa