mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Cyfra palcowania w WfSz

! miniat: wycinek, ta grupa szesnastek, tylko górna 5-linia.
TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

W tekście głównym uwzględniamy mogące pochodzić od Chopina palcowanie wpisane do WfSz. Podobnie w t. 6-7, 10, 12 i 15.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfSz

t. 3

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

W A  i  przed 9. i 11. szesnastką taktu umieszczone są zdecydowanie niżej niż nuty, których dotyczą – mniej więcej na wysokości 2. linii dodanej. Podobnie, choć mniej wyraźnie w t. 19. Pisownię taką spotyka się niejednokrotnie w Chopinowskich autografach, por. np. Etiudę F op. 10 nr 8, t. 79.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

W A widać skreślenia trzech znaków chromatycznych, które Chopin wpisał jak się wydaje "na wszelki wypadek", a które po sprawdzeniu okazały się niepotrzebne –  przed przedostatnią nutą t. 3 i bemole przed des3 i ges2 w t. 4. ( przed a3 podajemy w naszych transkrypcjach ze względu na podział taktu przy przejściu do nowej linii.)

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A

t. 3-15

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Krótkie akcenty w A, odczyt dosłowny (→KF→Wn, →Wf→Wa)

Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji
..

Ustalenie rodzaju akcentu, jaki Chopin miał na myśli na początku t. 3, 7, 11 i 15 nie jest oczywiste. Znaki nie różnią się od tych na końcu t. 4, 8, 12, które są niewatpliwie krótkie, a różnią się kształtem i długością od akcentu długiego na 2. mierze t. 7. Z tego względu w tekście głównym odtwarzamy je – zgodnie z pozostałymi źródłami – jako krótkie. Biorąc jednak pod uwagę długość akcentowanych nut, proponujemy akcenty długie jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 3

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed przedostatnią szesnastką des1(2). Znak w partii pr.r. dodano już w Wa, jednak w Wa1 jest to pomyłkowy , poprawiony na  dopiero w Wa2.
Bemol w tym miejscu (w pr.r.) widać też w KF, jest to jednak późniejszy dopisek – nie ma go w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa