op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
|
||
|
Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji |
Ustalenie rodzaju akcentu, jaki Chopin miał na myśli na początku t. 3, 7, 11 i 15 nie jest oczywiste. Znaki nie różnią się od tych na końcu t. 4, 8, 12, które są niewatpliwie krótkie, a różnią się kształtem i długością od akcentu długiego na 2. mierze t. 7. Z tego względu w tekście głównym odtwarzamy je – zgodnie z pozostałymi źródłami – jako krótkie. Biorąc jednak pod uwagę długość akcentowanych nut, proponujemy akcenty długie jako rozwiązanie alternatywne.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Wysokość
