mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3-8

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Bez  w Wp

Tu bez kliszy 

 w t. 3 w Wn

EZnieU

[] w t. 8 proponowane przez redakcję

! miniat: wycinek komb. TGTU lub Corel, to co w war 11 i 22 + t. 8 (2 miary), tylko dolna 5-linia.                  EZTU (t. 8)
..

Brak znaku  może odpowiadać pisowni [A], a nawet intencji Chopina – sytuacje takie występują wielokrotnie w jego utworach i wcale nie zawsze w następstwie niedopatrzenia. W tym jednak wypadku zapis może być mylący – samotny znak  w takim kontekście harmonicznym, dynamicznym i pianistycznym oznacza najprawdopodobniej zatrzymanie pedału aż do końca pasażu, co w tekście głównym precyzujemy znakiem []. Odpowiedni znak dodany w Wn świadczy jednak o tym, że taka pedalizacja nie wszystkim wydawała się naturalna czy w ogóle właściwa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 3-5

Utwór: WN 29, Walc e-moll

3 łuki w źródłach

EZnieU do zrobienia : łuk do końca t. 3, w t. 4 i od początku 5

Ciągły łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Podzielony łuk w źródłach to niemal na pewno rezultat splotu czynników pozamuzycznych, jak niejasnej notacji [A] (np. w wyniku łączenia łuków), niedokładności (np. przerwy w dopływie atramentu do końcówki pióra), przejścia do nowej linii, itp. Łukowanie takie stoi bowiem w sprzeczności z gładko się rozwijającą, jednorodną figuracją pr.r. Z tego względu w tekście głównym podajemy jeden, ciągły łuk.
Patrz też t. 139-142.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 3

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ćwierćnuta E-H w Wf (→Wn,Wa)

Ósemka i pauza proponowane przez redakcję
..

Ćwierćnuta w źródłach jest niemal na pewno błędem, o czym przekonuje ósemka w partii pr.r. i ósemki w analogicznej sytuacji w t. 1, 5 i 7. Może to być pomyłka sztycharza lub niedopatrzenie Chopina, który niejednokrotnie pomijał jedno z kilku poprawianych miejsc  – patrz uwaga w t. 1. Z tego względu w tekście głównym podajemy ósemkę z pauzą.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 3-13

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed e1 na początku t. 3 i 5 oraz e2 na początku t. 11 i 13. Pierwszą parę znaków dodano także w Wn2 (→Wn3), drugą – w WaW i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 3

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

b1-c2 i g1-c2 w ApI, wersja podstawowa

b1-e2 i g1-e2 w ApI, późniejsza wersja

2 razy b1-e2 w A
..

Wersja 2. połowy taktu dopisana w ApI wydaje się być pierwszą redakcją wersji ostatecznej, toteż traktujemy ją jako wariant tej ostatniej. Ponieważ jednak przy powrocie tego taktu (t. 19) ApI ma w tym miejscu tylko jedną wersję, identyczną z ostateczną, wszystkie trzy wersje można w zasadzie traktować wymiennie.

Notacja ApI jest niedokładna, jeśli chodzi o znaki chromatyczne – w wersji podstawowej  podwyższający es2 na e2 wpisany jest dopiero w 4. figurze pr.r., a w wersji dopisanej nie ma go wcale. Natomiast w partii l.r. Chopin niepotrzebnie powtórzył  przed e1 w 4. pasażu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu