Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 3-4

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI i Wn2 (→Wn3)

AI, Wn23,WaW TGTU=łuk do 1. t. 4

miniat. 2. i 3. miara t. 3 i początek t. 4

Krótszy łuk w Wf (→Wn1,Wa)

Wf,Wn1,WaC łuk tylko do ostaniej tercji t. 3

miniat. 2. i 3. miara t. 3 i początek t. 4

..

Adiustacja Wn2 (→Wn3) to prawdopodobnie próba ujednolicenia niekonsekwentnej notacji Wf, w którym na przestrzeni całego Mazurka łuki dochodzą na ogół do 1. miary taktów parzystych (jak w t. 1-2). Bardziej konsekwentne pod tym względem łukowanie AI potwierdza, że niektóre odstępstwa od najczęstszego łukowania mają charakter przypadkowych niedokładności, jak np. w omawianych taktach. Z tego względu w tekście głównym podajemy tu dłuższy łuk.

Adiustacje Wn2 (→Wn3) i WaW, których zapis przyjmujemy w tekście głównym, były próbą ujednolicenia notacji Wf, w którym łukowanie tego motywu na przestrzeni całego Mazurka jest niekonsekwentne – w niektórych miejscach łuk obejmuje tylko cztery ósemki na 2. i 3. mierze nieparzystych taktów tematu (jak tu), a czasami kończy się dopiero na 1. mierze taktów parzystych (jak w t. 1-2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 3-4

Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll

 w Wf (→WaW) i Wn2 (→Wn3)

Wf, WaW, Wn23 TGTU= 

Bez znaków w Wn1

Wn puste

..

Brak znaków  w Wn1 to z pewnością przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 3

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed półnutą fis1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 3-4

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

..

W t. 3 wszystkie źródła mają niczym nieuzasad­niony  (ostrzegawczy?) przed pierwszym Gis. W KF odpowiedni  został dopisany ołówkiem także w t. 4. Znaku tego, jako dopisanego przez adiu­statora Wn, nie uważamy za część KF. Oprócz Wn ten drugi znak dodano również w Wa. W tekście głównym oba znaki pomijamy.

Krzyżyk w t. 3 musiał być wpisany przez Chopina w [A]. Zdaniem redakcji, może to być echem pierwotnej notacji t. 1-2, w której górna półnuta pr.r. zapisana była jako g1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Korekty enharmonii

t. 3-8

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Bez  w Wp

Tu bez kliszy 

 w t. 3 w Wn

EZnieU

[] w t. 8 proponowane przez redakcję

! miniat: wycinek komb. TGTU lub Corel, to co w war 11 i 22 + t. 8 (2 miary), tylko dolna 5-linia.                  EZTU (t. 8)

..

Brak znaku  może odpowiadać pisowni [A], a nawet intencji Chopina – sytuacje takie występują wielokrotnie w jego utworach i wcale nie zawsze w następstwie niedopatrzenia. W tym jednak wypadku zapis może być mylący – samotny znak  w takim kontekście harmonicznym, dynamicznym i pianistycznym oznacza najprawdopodobniej zatrzymanie pedału aż do końca pasażu, co w tekście głównym precyzujemy znakiem []. Odpowiedni znak dodany w Wn świadczy jednak o tym, że taka pedalizacja nie wszystkim wydawała się naturalna czy w ogóle właściwa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn