Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- …
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- Następna »
t. 575-579
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W t. 575 i 579 Wf ma długie akcenty, Wa – krótki (w t. 575 brak znaku). Akcenty w KG można uważać za długie, gdyż obejmują swym zasięgiem dwie ósemki, lub krótkie, gdyż tej długości znaki na ogół odpowiadają w tym rękopisie krótkim akcentom (krótsze znaki praktycznie tam nie występują, a niebudzące wątpliwości akcenty długie są wyraźnie dłuższe). W Wn odczytano je jako krótkie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
t. 581-588
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach można odczytywać jako długie (na pewno w Wf, niewykluczone w KG) lub krótkie (Wa i Wn, bardziej prawdopodobne w KG). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty krótkie, ze względu na zapis z użyciem pauz na końcu każdego taktu – gdyby Chopinowi zależało na sugestii dłuższego brzmienia, mógł napisać półnuty. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż w t. 613-616, będących powtórzeniem t. 581-584, Wf ma akcenty krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 589-590
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zgodnie z analizą Chopinowskich znaków lub w tej i analogicznych parach taktów (patrz t. 6-7), w tekście głównym podajemy uśrednione, mniej więcej jednotaktowe widełki . Wszystkie widełki, niezależnie od ich faktycznej długości, mają tu zdaniem redakcji znaczenie akcentów długich. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
||||||||||||||
t. 591
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w Wa i Wf są zauważalnie dłuższe od tych w następnym takcie. W KG (→Wn) nie ma różnicy. W tekście głównym uwzględniamy różnicę kroju akcentów, gdyż w naturalny sposób łączy się tu ona z wartościami rytmicznymi. W Wf akcenty w t. 591-593 umieszczone są pod pięciolinią. Jest to zapewne przykład często spotykanej maniery sztycharskiej, polegającej na umieszczaniu akcentów, znaków artykulacji itp. po stronie główek nutowych. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń |
||||||||||||||
t. 594-595
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach różnią się zarówno długością, jak i umiejscowieniem. Wa ma dwa akcenty długie, Wf – dwa krótkie. Znaki w KG, zdaniem redakcji, nie odbiegają kształtem ani wielkością od pozostałych tego rodzaju znaków w poprzednich taktach, dlatego oddajemy je jako krótkie. W Wn akcent w t. 594 jest jednak nieco dłuższy od następnego. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- Następna »